Hazar&Hancı: LAVİNİA

Bölüm VIII

Bir sayfa daha çevrildi. Sustu Kilis bu karmaşık ruhlara. Kesti kader bütün biletleri geri dönüşü olmayan yolculuğa. Yandı bir kez daha yüreği Ayşa'nın.

Aria

Beyninde yankılandı. Koluna değen ellere kim olduğuna baktı. Elbette Alaz Ağa'ydı.

"Ayşa , halam Rana " dedi.

Demesiyle çaplı şok yaşamıştı. Halası mı vardı Alaz'ın ? diye içinden geçirdi.
Kadın Ayşa'ya yaklaşarak sanki büyük bir özlem ile sarıp sarmaladı. Üzerindeki şoku atlatıp aklında olan soruyu direk yöneltti.

"Aria'yı nerden tanıyorsunuz ? " dedi dayanamayıp.

"Ben.." dedi Rana.

Sözü kesilmişti birden. Haşim Ağa sinirli bir şekilde konuşmayı kesmişti.

"Rana içeri gir ! "

Rana hala masum bir tebessüm ile onaylamış sanki yıllarca bu konakta hüküm süren bir hanımağa edasıyla kadınların odasına gitti. Aysa ,  Rana halanın arkasından bakarken Boran tam yanından geçeceği sırada fısıltı şeklinde konuşup geçti.

"Annenin günlüğünü bul Ayşa"

Soyledikleri sadece Aysa'nin duyabileceği fısıltı şeklinde konuşmuştu. Annesinin bir günlüğü mu vardı ? Dahası Rana hala Aria diyerek ne demek istedi?
Alaz'ın 'hadi içeri ' demesiyle geçiştirdi kafasindaki soruları.

*****"""""

Adam odanın içinde bir sağa bir sola gidip geliyordu. Öfkeleniyordu bu vurdumduymaz kızına. Bakışlarını koltuğa sinmiş kızına çevirdi.

"Sen ne yaptığının farkinda mısın?"

"Ne yaptım ki ? Sizin yaptıklarınızla benimkilerini kıyaslamayın Haşim Ağa !!"

Histerik bir kahkaha attı. Bu adamı tanıyamıyordu. Babam deyip kollarına koşamıyor doyasıya sarılamıyordu.

"Neden geldin Kilis'e ? "

Babası açık açık defol git diyordu. Dolan gözlerini akmaması için içine akıttı. Tam on sene bu adamdan nefret ediyordu.

" Baran'ı özledim ve geldim " dedi Rana masumca.

"Rana niçin geldin ? " dedi Hasim Aga.

İnanmayan gözlerle kızına bakıyordu. Gelmesi hiç iyi olmamıştı.

"Herşeyi anlatmaya geldim Ayşa'yı öldüremezsiniz, katil olmayacak benim kardeşim o sen değil baba !! "

Yüzüne inen tokatla dengesini kaybedip yere çöktü. İfadesizce babasına bakarken istemsiz eli yanağına gitmişti. Direnen gözyaşları inci gibi yanaklarından süzüldü. Bu sefer bağırmak haykırmak istedi ama fısıltı gibi çıkmıştı sözcükleri dudaklarından.

"Katilsin sen Haşim Ağa "

**********

Gecenin sonu ile herkes gitmişti. Bugün karmaşık duygular içerisindeydi. Rana halanın gelişi kafasinda karmaşık çözumlenmesi zor sorular oluşturmuştu.
Boran , onu yeniden görmek içimdeki duyguları yeniden alevlendirmiyordu. Galiba korumacı tavrı , sahiplenmesi Aysa'da bir hayranlık barındırıyordu. Boran'ı seviyordu ama yoğun duygular beslemiyordu.

Alaz ,

Kara gözlü adam , celladım , bebeğimin babası. Ona her dokunuşu her yaklaşımı içinde oluşan bir kıpırtı meydana geliyordu. Aklına okuduğu şiir geldi yine.