Hazar&Hancı: LAVİNİA

Bölüm 49

Yeni bir bölüm ile merhabalar. Finale son bölümler ile karşınızdayım. Hazar&Hancı olan duşmanlık ile Aysa'nın bedelleriyle finale gidoyoruz. Toplam 2735 kelimeyle uzun bir bölüm. Satır aralarına yorumlarınızı bekliyorum. Beğeni ve yorumlarınıza gore artık bolum paylaşamı yapacağım. Ona göre bölümler gelicek. Sizin görunuşlerini merak ediyorum canlar ,
Keyifli okumalar ...

~

Koyu bir girdap içerisinde durmuş bekliyorduk. Yiğit beni kolları arasına alıp otelin locasında bekletirken karsımızda Mahir odaları ayarlamak için resepsiyondaydı. Digerleri de loca da oturuyorlardı. Lakin kimseyi takmayacak kadar gözlerim kararmıştı. Kocam olacak herif karşısında burdan bile belli olacak güzellikle kadınla konuşuyordu.

Hayatım

Bu sıfatlayışına icimden küfrediyordum. Alaz gelen kadına şaşkınca bakmış sonra kenara çekilerek konuşmaya baslamıştı. Yarım saat! Tam tamına yarım saat konuşuyorlardı. Romed sessiz kalmış , kadının yanına gidip birkaç birşey söylemişti. Meryem'i alıp ayrılan odaya giderken Aras'ı da yanlarında götürmüşlerdi. Romed bana bakıp açıklama yapmadan , sorularımı cevapsız bırakmıştı.
Sinirle dişlerimi dudaklarıma geçirdim. Gözlerim karanlık parıltılarla Alaz'a çeviriliydi. Bir an bana bakıp tekrardan kadına bakarken dehsetle bana baktı tekrardan. Yüzümde nasıl bir ifade varsa dudakları kıvrıldı. Kadının beline kolunu dolamasıyla gözlerim kocaman açıldı.
Bize adımlayan her mesafede kadının belinde olan Alaz'ın koluna dikmiştim bakışlarımı.
Yiğit omzuma dokunsa da umursamadım.
Kıskançlık bedenimi istila ediyordu. Kırılan bir yaprak misali savruluyordum. Gözlerim dolarken , kalbim sızladı.
Ben olacak bir kız çocuğun olma ihtimalinde Alaz'ı paylaşma düşüncesi beni yıkarken karşımda duran kadına teması beni enkaz altına bırakmıştı.

' Ayşa , bu kadın Lavin , Lavin bu da beni- ' hızla sözünü kesti Lavin.

' Karın bu demek ' dedi burun kıvırırarak.

Koltuktan destek alıp kalktım. Bir elim sişkin karnımdaydı. Onunla aynı seviyeye geldiğimde diger elimle salımın altındaki saçlarımı savurdum.

' Evet , Alaz'ın karısı Ayşa Hancı'yım. Siz hangi sıfatla kocamın kollarındasınız ? ' dedim. Kadının belindeki elin sahibine , Alaz'a sert bakışlar atarken.

Lavin , bir elini bana uzatıp ' Alaz'ın teyzesi Lavin Yılmaz olarak tatlım ' dedi sinir bozucu bir sesle.

Teyzesi!

Neden içim rahatlamadı? Sevememiştim. Yüzümde hala memnunsuz ifade vardı. Bu Lavin hiç benzemiyordu Mihri Hancı'ya.
Nasıl kardeş olabilirlerdi ki ?

' Ayşa'm hadi odaya gidelim akşam yemeğinde buluşuruz ' dedi Alaz.

Cevapsız bıraktım. Elini Lavin'den çekerken bir adımda yanıma geldi.
Kolu bedenime degerken tenine has kokusu burnuma doldu. Derin bir iç çektim. Dudaklarını şakağıma bastırırken öpücüğünde bir şefkat gizliydi. Ruhum sevgiye doydu.

Beni yönlendirirken itaat ettim. Bir gölge gibi kollarında merdivenleri cıkarırken içimde kalan soruları sundum.

' Teyzen mi gerçekten o Lavin denen kadın ? '