Hazar&Hancı: LAVİNİA

Bölüm 38

Yeni bir bölüm ile karşınızdayım. Bu bölüm biraz kısa oldu lakin gelen mesaj ve yorumlarda yeni bolumun istenmesi nedeniyle erken yayimladim. Umarim beğenirsiniz.
Keyifli okumalar canlarrr ...

Şarkı ; The Weeknd - Call out my name

                          * * * * * *

' Yine sana kötü günler yaşatsa sevmeye devam eder misin ? '

Romed'in bugün sorduğu soru ile bir daha düşündüm.

Sevmeye devam eder miydim ?
Tam kendi içimde kalbime karşı mahkeme kuracağım sırada bir silah patlama sesiyle gözlerimi yumdum.

Biz'i vurmuştu.  Hissettiklerimi umursamadan bitmiştik.
Sol gözümden akan yaşla kurşunun kime geldiğini bakmak için kapanan gözlerimi açtım.

İlk önce yabancılar görüş alanıma girdi. Tanımadığım onlarca yüz vardı. Çoğu eli silahlı siyah giyimli adamlardı. Gözlerim her yeri tarıyordu. Lakin iki adamı görmezden geliyordu. Esra'ya çevirdim bakışlarımı. Korku yoktu gözünde. Rahattı. Odadaki yabancılar yadırgayan sesler çıkarıyorlardı. Bu seslere karışan bir inilti duyuldu.

Lütfen o olmasın !

İçimden geçeni söylemek ne kadar doğru olmasada diledim. Bir umut diledim ki içimin tekrardan yanmaması için. Yiğit'in ölümüne dayanamazdım. Kırgın olsam bile , yaşaması bana bir nebze umit ışığıydı.

' Ah! Ulan gücün bu mu ' dedi Boran.
Sesi acı çektiğini belirtiyordu.  Gözlerim artık dayanamamış onların üzerine sinmişti. Yiğit ayakta durmuş çatılan kaşları , ölüm saçan yeşil gözleriyle babam gibiydi. Babamın kopyasıydı adeta. İlk defa inceleme fırsatı buluyordum. Yüreğimdeki hasret volkan olup taşıyordu.

' Kes lan ecdadınızı sikeceğim oğlum şimdi ' diye kükreyen Alaz'ın sesiyle irkildim.

Yerde sol bacağını tutan Boran ise acı çeksede sert bakışlarından taviz vermiyordu.

' Beni öldüremezsin , terkedilir , yalnız kalırsın '

Boran'ın söylediklerini anlamıyordum. Kiminle tehdit ediyordu Alaz'ı ?

Alaz duyduklarına karşı gür bir kahkaha kopardı. Kendinden emin adımlarla ilerledi. Farkında olmadan ondan uzaklaşmıştım. Bunu farkeden Alaz hızla kolunu belime atıp kendine çekti. Kokusu burnuma gelmesiyle içim yana yana çektim. Nefesimdi.

' Benim olan benimdir yahut benimler mi demeliydim ? '

' O hiçbir zaman senin olmadı onun kalbi de bedenide benim o benim sevdiğim kadın '

Boran'ın emin konuşmaları umursamadım. Biliyordum ki ona olan duygular hayranlık ve bir miktar sevgiydi. Gerisi yoktu. Alaz'dan öncesini silmiştim. Geçmişimi yakmıştım. Ben seçimimi o gün yapmıştım.