Bir ezgi yükseldi , uçları kırık bir saç savruldu. Her bir melodiye bir sevda bırakan kadın kendini merhametsiz bir derde kurban etti.
' Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme LAVİNİA ...'
Uzun bir aradan sonra merhabalar ... Buaralarolanaksiliklerdendolayıbirtürlübölümpaylasamadımamabusefergüzelveuzunbirbölümilekarşınızdayım. Adımadımgerceklerortayaçıkmasıylafinaledoğrugidiyoruz. Hazar&Hancıailesiseveceğinizgüzelbirbölümdekeyifliokumalar ❤❤
~~
Bölüm 43
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karanlığa hakim olan kötülük ve huzursuzluk bilakis beni ve yakınımda kim varsa bütün sevdiklerime sarılmıştı. İntikam , yedi harf , üç hece ve tek kelime ile var olan şey ; acı verici. Kan kokuyordu , ölüm vaat ediyordu , ruhu yaralıyordu lakin mutluluk vermiyor hayata daha da katlanmaz bir yasam sunuyordu. Şuan olduğumuz gibi etrafımızı sarmıştı.
Göz kapaklarımın üstünde onlarca ağırlık varmışcasına açılmıyordu. En son hatırladığım Yiğit ve omuzundaki kandı. Biraz daha zorladığımda açılan gözlerimle etrafa göz gezdirdiğimde bambaşka bir odadaydım. Hafifçe dogrulmak istediğimde duyduğum sesle bir an korkuyla çığlık atmıştım.
' Okyanus ? '
Alaz'ın olduğunu anladığımda yaslandığı duvardan doğrulup yanıma gelmişti.
' Yiğit nasıl ? ' diye endişeyle sorduğumda yüzü kasılmıştı. Korkuyla ona baktığımda parmaklarını boynumda hissettiğimde sefkatle sıcacık bakıyordu.
' O iyi sen kendini nasıl hissediyorsun ? ' sesindeki sefkat ile hafif tebessüm ettim. İri parmakları karnıma baskı uyguladığında hafif büyüyen karnıma döndü bakışlarım.
Gittikçe büyüyordu. Alaz'ın sesiyle ona döndüm yeniden.
' Hızlıca gelişiyor değil mi ?' sorusuna hafif baş sallamayla cevapladım.
' Burası neresi Alaz ? ' diye sorduğumda hafifçe omuz silkip cevap verdi.
' Yeni evimiz güzelim '
Şok içinde ona bakarken o gayet rahattı. Ama ben kendi evimizi seviyordum. Neden birden bu olmuştu ki ? Yine bilmedigim şeyler dönüyordu. Bana söylemek yerine kukla gibi sürüklüyorlardı.
' Neden ? ' diye sordum gizleyemedigim bir sinirle.
' öyle gerekliydi ' deyip birsey dememe izin vermeden dudaklarımı öpmeye başlamasıyla tepkisizce kaldım. Ani öpücüğü beni ani donup kalmama sebebiyet vermişti.
' Karşılık ver ! ' demesiyle yeniden öpmeye baslamasıyla kucağında onu deli gibi karsılık verirken bulmustum. Kendimden öyle geçmiştim ki aniden açılan kapıyla geleni farketmem geç olmuştu. Bizi öyle gören Yezda donup kalırken benden de ses çıkmıyordu. Alaz ise umursamazca yüzünde pis bir sırıtış peydah olmuştu. Adi herif utanmamdan keyif alıyordu.
