Yepyeni bir bölüm daha ile karşınızdayım. Gittikçe büyüyen sevgili okurlarıma yorum yapan ve desteğini esirgemeyen bütün herkese teşekkür ederim.
Fikirleriniz , düşünceleriniz , yorumlarınız benim için çok önemli.
Değer verip hikayemi okudugunuz için , zaman ayırıp göz gezdirdiğiniz için şükranlarımı sunuyorum.
Daha fazla sizi oyalamadan sevgili okurlarım yeni bölümde keyifli okumalar ....
Umarım begenirsiniz , vote ve yorumlarınızı bekliyorum...
Çaresizlik nedir bir adamın kitabında ? Olayların bu gidişler ile ilerlemesi arada olan kan bağını yaralamıştı. Alaz Ağa yara alanların arasına girmişti. Birden hayatına yıllarca intikam için gelmesini beklediği kadını hayatına almıştı. İlk başlarda acı çektirmiş yüreğine derin bir ızdırap yerleştirmişti.
Zaman geçtikçe acılarını öpücükler ile şefkat ile sevgi ile sarmıştı.
Vücudundaki yaraları iyileştirmişti ama izler hala kalıcı idi.
Pişmanlık duygusuyla yanan adam şuan duyduklarını hazmedemiyordu.
Karşısında tepkisizce duran babasına baktı. Sessizlik canını sıkıyordu.'Baba ?'
'Sen ne zaman geldin ? Gitmen gerektiğini söylememiş miydim ?'
'1 haftadır burdayız baba , Ayşa yolda fenalaştı ve hastaneye gittiğimizde doğum başlamıştı bile. '
Gelinin doğum yaptığını öğrenen Baran Ağa dolan gözler ile oğluna bakarak konuşmaya başladı.
'Torunum nerde , Ayşa nasıl ikisinin de sağlığı iyi mi ?'
'Evet baba iyi hadi gel seni onların yanına götüreyim '
Baran Ağa hafifçe başını sallamış Rana'yı dinlenmesi için odadan ayrılmışlardı. Merdivenlerden yukarı çıkarken Alaz Ağa konuşmaya başlamıştı.
'Şuan nasıl halam ?'
'İyi, Rana ilaçların etkisiyle uykuya daldı. Şükürler olsun ki kurşun sıyırmıştı. '
'Neden yaptı bunu o ?'
Sessiz kaldı cevap vermedi. Ne diyebilirdi ki ? Kelimeler anlamını yitirmemiş miydi bu kördüğüme ?
Konakta hala hakimiyet süren Haşim Ağa itibarını kaybetmişti. Ailesi tarafından yok sayılmasına rağmen hakimiyeti sertti. Otoriteri devam eden bir adamdı.
Hancı ailesinde korku hakimdi. Bir can daha verilmek istenmiyordu. İlk önce Aria ve Baran'ın annesi ölmüştü. Ardından kimsenin bilmediği Mercan Hanım göçmüştü buralardan. Arkasından Aria ve Mahir ...
Şimdi sıra kime geleceğini bilmiyorlardı. Melda hanım evladın acısıyla odaya kapanmıştı yine. Havin esaretine gömülmüştü. Romed ise bir çare arıyordu bu can alan düşmanlığa.
Baran Ağa ailesinin dağılışını an bean görüyordu. Parçalanmış yüreği bir canın verilmesine dayanamazdı.
'Baba ?'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hazar&Hancı: LAVİNİA
General FictionBir ezgi yükseldi , uçları kırık bir saç savruldu. Her bir melodiye bir sevda bırakan kadın kendini merhametsiz bir derde kurban etti. ' Sana gitme demeyeceğim Ama gitme LAVİNİA ...'