Bölüm 27

5.4K 250 8
                                    

Bugün yine güzel bir bölümle karşınızdayım .
Yorum ve Votelerinizi bekliyorum. Umarım beğenirsiniz , keyifli okumalar ...

Şarkı ; Cem Adrian - Ne ağlarsın !

Gözlerime vuran ışıklarla elimi yüzüme siper ederken doğrulmaya çalıştım. Hareket edemiyordum. Alaz beni yatağa resmen montalamıştı.

Sanki kaçacağım piç herif !

İçimde söylediğim küfürle yüzümdeki gülümsemeye mani olamadım. Ona küfür ettiğimi bilse tanrı şahit ki bedenimi parçalara bölerken ruhumu işkencelerle terbiye ederdi.

Ah ! Düşüncesi bile dehşet verici

İçimdeki sese hak verdim. Alaz'ın bana karşı yoğun duyguları vardı göre biliyor hatta bazen öyle bir bakıyordu ki adeta eriyordum.

Sanki aşık bir adamın tanrıya olan hayranlığı gibi ...

İlk evlendiğim zamanlar ölümüne korktuğum adama zamanla alışmış , gittikçe bağlanmıştım. Ondan bir oğlumuz vardı.

Ah! Burnumda tutuyor oğlum. Benim gibi bir anne olmamalıydı. Kim bilir beni nasıl özlüyordur.

Bir evlat kaybetmiştim. Varlığından haberim yok iken ölümü gelmişti. Kara bir haber !

Belki bir kızdı , kim bilir ?

Aras oğlum tıpkı babasına benziyordu. Kokusu bile aynıydı.  Hayatımın en değerli erkekleri !

Onları kaybedemezdim. Yerimde biraz daha debelendim. Hafifçe kıpırdandı.

' Alaz '

Seslendim ama duymadı. Kolları arasında güç bela dolanıp yan dönüp yüzümü ona döndüm. Elimi kaldırıp avuç içimi sakalları çıkmış yanağına bastırdım. Avuç içime batan sakalları yüzümde bir tebessüm oluşturdu. Kaşları çatık sert bir ifadeyle uyuyordu.

Yakışıklı bir kocam var

Kaşları , burnu çenesi çok erkeksi

Dudakları ço-

Dehsetle gözlerimi açıp bu edepsiz düşüncelerimi kovdum. Resmen kocamı gözlerimle yiyiyordum. Bu düşüncemle kıkırdadım. Kocamı istemem bile tuhaftı bana.

Ona aşığım. Zamanla yıpratsa bile vazgeçemiyordum. Başımı biraz daha yaklaştırıp dudaklarımı boynuna sürtüp öpücük bıraktım. Derin bir nefes çekerken ferahlatıcı kokusuyla rahatladım. Bu sefer dudaklarım çenesinden yanağına doğru yol aldı. Kendimi kaybediyordum sanki. Biraz daha yaklaştım ona bedeni bedenimi örterken bu sefer dudaklarına yöneldim. Ellerimi yanaklarına daha bastırıp dudaklarını öptüm.
Tam geri çekileceğim sırada Alaz'ın eli ensemden tutup dudaklarıma yapışmasıyla neye uğradığımı şaşırdım.

Uyumuyordu , onu öpüp koklarken uyanıktı.

Bu gerçekle yanaklarımın kızarmıştı bile. Utangaç bir sekilde öpücüğüne karşılılk verdim. Nefessiz kalınca benden ayrılıp alnını alnıma yaslayıp beni eriten bir gülümseme bahsetti yoksul kalbime.

' Günaydın Ruhum '

Şaşkınlıkla ağzım açıldı. Beni sahipleniş şekli hitapları bedenime zarardı.

Hazar&Hancı: LAVİNİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin