Bölüm 37

4.8K 229 16
                                    

Kısa bir aradan sonra tekrardan görüşmek çok güzel. Yeni bir bölüm ile karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz...

Keyifli Okumalar ...

Şarkı ; Edis - Buz Kırağı

Yüzüme vuran güneşi elimi kaldırıp siper ettim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yüzüme vuran güneşi elimi kaldırıp siper ettim. Gözlerime inen gölgeyle etrafa baktığımda yatakta tek başıma olduğumu anlamam bir kaç saniye sürmüştü. Üzerimde sadece Alaz'ın bir tişörtü vardı. Dün gece olanlar aklıma geldikçe dudaklarımı kemirdim. Yanan yüzümü aldırmadan kalkıp banyoya gitmeye başladım. İyi bir duş iyi gelecekti. Elimi hafif karnıma bastırdığımda bebeğimin varlığını hissetmeye başladım. Yüzüme konan tebessümü silmedim. Bu benim mucizemdi.
Yaşanan onca olaylardan sonra yeniden devam etmiştik. Bedeller cok ağır ödenmişti.

Küvette su başımdan aşağı indikçe her bir nefeste daha da umuduma bağlanıyordum.
Akıp giden suyu izleyen gözlerimle aklıma getirmek istemesemde her zaman gelen Yiğit'i alıkoyamıyordum.
Abi - kardeş ilişkisine öyle yabancıydı ki ruhum , cahildi.
Bir adamın en degerli varlıkları hayatındaki kadınlar değil miydi ?
Neden Yiğit beni sevip kollamıyordu ? Geldiği ilk gün hala aklımdaydı. Ağlamıştı ama sahip çıkmamıştı. Neden daha önce gelmemişti? Yavrumu öldürülürken nerdeydi?
Acı içinde kavrulan yüreğim sevgisine muhtaçken neden sarmadı kollarını acıma ?
Hastalıklı düşüncelerime son vermek istedim. Suyu kapatıp kurulandım. Üzerime hızlıca siyah bir pileli etek üzerine beyaz bir triko gecirdim. Altıma da beyaz sandaletlerimi geçirdim. Islak olan saçlarımı umursamadan aşağı inmek için odadan çıktım.
Saat öğlene doğru geliyordu. Salona indiğimde camın ardından onun endiseli hareketlerini gördüm. Bahçede öylece dolanıp duruyordu.
Onu izleyen gözlerim yine dudaklarına giden sigarada takıldı. İçine çektiği duman olabilecek kadar kendimden vazgeçebiliyordum.

Ah , o benim ilk vazgeçişlerimi gerçekleştiren adamdı.

Ailemden vazgeçtim.

Sevgi diye nitelendirdiğim Boran'dan vazgeçtim.

Yıllarsa babam ile annemin tek emaneti olan abimden , Yiğit'ten vazgeçtim.

Dostum , abim , kardeşim olan Reşat'la bağımdan vazgeçmiştim.

Kalbimden vazgeçtim.

Kendimden vazgeçtim.

Ben bu adam için herşeyimden vazgeçmiştim. Son 18 yılımdan vazgeçmiş bu üç sene olan hayatıma alışıyordum.

Hazar&Hancı: LAVİNİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin