Evet ! Yine bennn ....
Yeni bir bölüm ile karşınızdayım. Keyifli okumalar ...
Bölüm 23
Koridorda uguldayan bir silah sesi ile gözlerim hayatıma aniden giren Yiğit'e çevirdim lakin vücuduma giren ani uyuşma ve karnıma saplanan bir acı hakimdi. Taşınması güç bir duyguydu. Ellerim karnıma gittiğinde parmaklarımda hissettiğim ıslaklıkla gözlerim parmaklarıma bulaşmış kanı gördü. Dizlerim tam çökecek iken Azrailim beni tuttu.
' Ayşaaa ! ' diye feryat eden Alaz'a baktım. Beni kollarında tutarken diğerleri yardım için bagırıyordu.
'Hemşire , doktor kimse yok mu? '
' Ayşa kardeşim ?'
Kulaklarım ne Reşat'ın ne de Yiğit'in çağrısına kulak asmıyordu. Karnımdaki ağrı bütün bedenimi ele geçiriyordu.
Yorgun düşüyordu ruhum , gittikçe
kapanıyordu gözlerim. Umutlarım terk ediyordu beni. Sahi ben Azrailim ile evlendiğim gün onları terk etmemiş miydim ? Şimdi umutlarım gidiyordu.' Güzelim kapatma gözlerini '
Kapanan gözlerim Alaz'ın ilahi sesiyle daha da yummama neden oluyordu.
Elimi kaldırıp yüzünde gezdirdim. Gözlerim kapalı acı içinde belli son kez dokunuyor düşüncesiyle dolaştırdım yüzüne ellerimi. Parmaklarımı dudaklarına değdirdiğimde tüy kadar hafif bir öpücük kondurdu. Ellerim halsiz düşüp kucağıma düştü.Daha çok kucağına çekip yaramı eliyle kapatıyordu. Hafif bir inleme dudaklarımdan firar ederken Yiğit'in küfürleri , Reşat'ın ağlayışı ruhuma ilişti. Sonra Azrailimin acı çeken sesi .
' Özür dilerim Okyanusum '
Tam konuşacağım sırada Yiğit'in aniden sesiyle korktuğum şeyin başıma gelmemesi için yalavarıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hazar&Hancı: LAVİNİA
General FictionBir ezgi yükseldi , uçları kırık bir saç savruldu. Her bir melodiye bir sevda bırakan kadın kendini merhametsiz bir derde kurban etti. ' Sana gitme demeyeceğim Ama gitme LAVİNİA ...'