SIZI

Merhaba

Merhaba..
Ben geldim..
Sana biraz seni konuşmak için.
Seni hiç bıraktılar mı yarı yolda?
Karanlık bir sokağın başucunda.
Yada dünyaya yeni açmışken gözlerini, Seni de attılar mı acımasızca çöp kutularına?
Hayır değil mi?
Sen yorulma ben cevaplarım senin adına..
Seni bırakmadılar biliyorum..
Oysaki sen tüm bırakılmalara layıkken Sana kimse bunu yapmadı..
İyi niyetli olmak kaybettirir .
Biliyorum tam tersi olmalı,
Ama dünya bu
İşte bu kadar..

Seni bırakmadılar küsmediler hiç sana.
Yer altı harabelerinde seni terk etmediler..
İmdat çığlıklarına şahit olmadılar hiç..
Seni bırakamaz hiç kimse..
Kıyamazlar sana...
Saçlarının siyahına,gözlerinin karasına,ellerinin huzuruna muhtaçtır herkes..
Elleri öpülesi annenin ne masum bir bebeğisin sen..
Çok değerlisin..
Küsemezler sana bin kere kırsan da.
Dağıtıp toplasan,toplayıp dagıtsan da...
Saçmalama sana kırılınır mı hiç...?

Hapsettin mi sende içine beni?
Ben hapsettim içime seni..
Dışım amonyak tadı biraz..
İçim ayva burukluğu..
İçimin burukluğu senden kaynaklı.
Kaynağı tatlı sular içmeliyim ki geçsin hararetim..
Hissediyorum nasıl bir sarp yokuş bu..
Çıktıkça uzayan,baktıkça kısa görünüp aslında uzun olan..
Sana da oluyor mu aynısı?
Sende hissediyor musun kendini yıkılmış bir vazo gibi,
Çiçekleri dağılmış ama dik durmaya çalışan..
Tıpkı bırakılmış ama bırakılmamış gibi Rol yapmaya çalıştın mı sahnende?
Hayır hayır....!
Seni kimse bırakmadı ki..
Ellerini hep tuttular..

Yaraların var mı senin kabuk bağlayamayan..?
Sürekli kanayan..
Yok..!
Çünkü sen umursamazsın..
Sen bencil, birazda huysuz...
Bu yüzden belki de seni bırakamazlar..
İnsanlar bir dünya sen bir zindan..
Hapset hepsini istersen ömürlük..
Bir kömürlükde yaşamak gibi dünya..
Siyahım baştan ayağa
Çünkü beni bıraktılar..
Boğulurum dedim denizde bıraktılar ,
Ürkerim dedim karanlıkta...
Konuşamam dedim kalabalıkta bıraktılar,
Aşığım dedim aşksız...
Aşk..
Büyük bir yalan...
Aşk bırakır insanı
Hemde kendi gibi büyük bir sosyal darbeyle.
Seni bıraktılar mı ?
Hayır diyorsun duyuyorum..
Tatmadın değil mi hiç bırakılmak nasıl bir his ?

Çıkar karşına birileri,yakalar gözlerini kaçırırken...
Ayaklarını izler,bazen adımlarını sayar...
Ama sen kendine aşıksın tüm bunlar neye yarar..
Seninle hayat baştan sona zarar..
Ama ne faydası var.?
Çünkü seni bırakamazlar...
Sana kıyamazlar..
Beynim kalbime homurdanırken,kalbim beynime musiki sunar..
Bir neşeli beste,bir çam ağacı altında çalarken,
Ve ben umutsuzca mehtaba bakarken, Düşünüyorum da beni nasıl bıraktılar..?
Neden seni hiç bırakmadılar...?
Kıyametime kadar sorularım beynimde.
Ölüm gibi biraz,bazen yaşamak gibi cevapsız..
Öldürdüğüm hislerimi vintage bir sandığa gömdüm..
Maksat afilli olsun biraz çünkü bana kıydılar...
Beni bir tenhaya satıp kendileri kalabalıkta neşeyle oturdular..
Gülüştüler,öpüştüler,ama beni hiçe saydılar..
Bakmadılar arkalarına ışıklar sönük mü diye
Bakmadılar asla, yaşıyor mu hala diye..
Bir nabız yoklaması yapmadılar..
Sana böyle şeyler olmadı biliyorum
Çünkü seni bırakmadılar..
Sen herkesi silsende silginle
Kimse seni bırakmadı
Sana asla kıyamadılar..

İşte sevin artık..
Sonunda yalnız kaldım..
Bırakıldım..
Irakıldım...
Bir neşeyle alkış tut karanlığına tüm ışıkların yansın...
Bir balık gibi suyuna kavuştun..
Bir çiçek gibi artık gün ışığındasın...
Gerideydin ama artık öndesin
En başta,başrolünde bu filmin...
Bense ,ben artık yalnızım tek başıma..
Sevdim aslında yalnızlığı..
Sanıyordum ki sadece seni severken güzelim..
Yanılmışım..
Yalnızlık seni sevmekten daha güzelmiş şimdi anladım..
Bırakılmak diyorum hani, sevdim ...
İyi ki bıraktın ellerimi...
Sen tutsan da artık ben tutmam senin ellerini..
Bırakırım seni...
İlk olurum hayatında seni bırakarak...
Çünkü seni kimse bırakamaz benden başka..
Ama bir sıfır öndesin şu an
Çünkü önce sen bıraktın beni..
Olsun...
Kimse seni bırakamaz ki ..
Kimse sana,senin bana kıydığın gibi kıyamaz ki...