Kördüm seninleyken göremedim önümü
Kapandı kalp gözüm göremedim özünü
Şimdi anlıyorum bugün gibi o günü
Meğer ne safmışım artık açıldı gömü..
Hastalıklı bir aşkın ipinde sallandım hep
Sevda denen kuyuda yalnızlığı tattım hep
Şimdi akıllandım, artık farklı bu meşrep
Sevseydin ebediyyen ne olurdu acep..?
Kandım, kandırıldım, darda kaldım seninle
İzin vermedi kavuşmamıza o zalim kitle
Şimdi sen de benim gibi kalbini kilitle
Veda ettim sana ben hem de memnuniyetle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
