Bu şiir
Ağlayanlara
Aldatılıp ağlayanlara
Ağlamayı sofrasına ekmek yapanlara
Ve aldatılmayı göze alanlara
Gözü gerçeğe kapalı olanlara adanmıştır
Bu şiir çok sevenlerden
Sevmiş gibi yapanlara adanmıştır
Bu şiir
Bir yok oluş hikayesinin
Baş kahramanının şiiridir
Ayaklarında prangalar
Engel gitmesine
Yüreğindeki sevda
Engel kalmasına
Bu şiir arafta sessizleşenlerin şiiridir
Bu şiir
Ayrılığı çantasında taşıyanların,
Olmayan elleri varmış gibi tutanların şiiridir
O yok
Bu şiir ona adanmıştır
O yokken " ben " nasıl var olsun..?
" Ben " yok
Bu şiir yoklara adanmıştır
Onunlayken maviydi gökyüzü
Gök gibiydi tıpkı " O'nun " yüzü
" O " yok...
Anlamlıydı çimenlerin yeşili
Akarsular ağlamazdı hiç
Ve kuşlar haykırmazdı acıyı
Tüm yollar onunlayken yürünesiydi
Bu şiir yolsuzlara adanmışıtr
Bu şiir gidenlere
Gitmeyi sevenlere
Sevmeyi bilmeyenlere adanmıştır
Hüzün mavisi badanalı duvarların dili var ama o yok
Gitmelerini anlattığım sırdaş duvarların bile dili var
Ama o yok
Gitmeleri seven adam yok
Bu şiir yok olan adamlara adanmıştır
Bu şiir sayfaları yırtık
Eski ve atılmayı bekleyen
Aşk kitaplarına adanmıştır
Eskidim
Eskimedi aşk
Yeni...
Fazlaca
Eksilmedi aşk
Hala sol yanımda...
Bu şiir sol yana adanmıştır
Tam solumda
Göğüs kafesimin içinde
Bu şiir acıyan sol yana adanmıştır...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
