Paramparçayım
Parçayım
Bulutum bir, parçalıyım
Solum da büyük bir parça eksik
Soluk eksik ensemde
Vucudumda bir uzvum eksik
Paramparçayım
Kendime çizdiğim yoldan saptım
Çünkü ona inanacak kadar saftım
Şimdi parçayım
Gri bir bulutum parçalıyım
Ramak kalmıştı oksijen takviyeme
Nefessiz kalmıştım
Kışın ortasında montsuz
Yazın ortasında meltemsiz kalmıştım
Saftım inanmıştım
Şimdi paramparçayım
Sol tarafımda bir uzvum eksik
Hayatım buna bağlı oysa
Sol tarafım paramparça
Ben hangi kayaya böyle çarptım?
Buldum sandım aragıdım nimeti
Buldum sandım kıymetimi
Sandım ki buldum kıymetlimi
Sandım ki verir bir el boş bırakmaz elimi
Değilmiş sandığım gibi
Değil evet anladım
Bu yüzden paramparçayım
Bu yüzden parçalıyım
Parça parça paçavrayım
Yaşarken öldüm onun yüzünden
Onun elinde bir kadavrayım...
Kuytu ve karanlık bir ormanın,
karanlık ve korkutucu patıkalarından korkutucu ve vahşi bir saldırı altındayım
Ne yapıyorsun ey insan sandığım
Bir insan Parça parça ayırdıgın
Farkına var ,yeter kandırdıgın
Yeter bu cüret çok fazla
Yeter ben paramparçayım
Parçalarımı topla koy yatağının başucuna
Parçalarımı topla hesapla
Ben hangi denklemin azasıyım
Parçalıyım işte anladın mı
Ben paramparçayım
Rahattasın
Rahatta mısın?
Rahat mısın gerçekten
Tam mısın?
Tamam mısın?
Tamamlanmış mısın?
Tanımlanmış mısın?
Tanımlayamadım sol yanım da yapışıp kalan ağrıyı
Tanımlanayaman bir hastalığa maruz kaldım
Nasıl da paramparçayım
Nasıl yanı sen tamam mısın?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
