Ne çok anı var zihnimde kalan
Beni bir delhize terkedip kaçan
Ne çok yara var asla kapanmayan
Biliyorum ikimizin dünyası koca bir yalan..
Bir seldi isteyerek boğulduğum
Onu ben sanıp yürümeye koyulduğum
Yalanmış anladım önüm,arkam,sağım solum
Sevgilim söylesene bu kaçıncı rol soyunduğun..?
Giderken beni benden aldı bana kaldı hiç
Darmadağın oldu toparlanamaz bu iç
Söylese keşke beni sevdi mi hiç
Kalbime armağan artık yalandan bir his..
Sevmeye geldim dese şimdi en başa dönse
İnanır mıyım yolları koşarak gelse
Nokta koydum artık dönse diyemem virgüle
Elbet unuturum gece döndükçe şemse..
Şems:Güneş
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
