Boş kalan ellerimi oğuşturuyorum
Ve şiirlere sığınıyorum
İnsanlar kötü
İnsanlık aşağılık
Ahlak polisi şubesi imdata yetişmeli
Kandırıldım
Utanırlar sandım
Utanmadılar
Asla unutmayacağım
Dünü ve bugünü
Ve bugün öğrettiğini bana hayatın...Dostum olmadığını daha bugün öğrendim
Daha bugün yelkovan suçlu dakikaları kovalarken
Yalanları çocukken öğrenmiştim
Buna rağmen hala kanıyorum
Güven problemim var
Ve dostum yok şiirlerden başka
Kelimelerden başka sırdaşım yok
Ve sigaramın dumanı her daim uçmakta
Dostum yokmuş meğer az önce sırtımdan vuruldum...Daha az önce boğuldum yalan selinde
Güven problemim var en çok kendime
Eskidendi günler güzeldi
Hoş bir bahar esintisiydi
Artık tam tersi
Bahar bile artık üşütür beni
Dostum diyebileceğim kimse yok
Ellerim boş
Boş ellerimi oğuşturuyorum
Yalnızlığımı kucaklıyorum
Hiç bir şeyim yok
Öncedendi herkes iyiydi
Şimdi ben herkesleştim
Artık herkes gibi bir leştim
Yaşarken çürümüş bir leştim
Şimdi
Esmiyor rüzgarlar eskisi gibi
Güneş eskisi gibi göz kırpmıyor sabahları
Mahalle bakkalları fahiş fiyatta
Gazeteler magazine aşık
Ve şiirler sevmeyi bilmeyenlerin ağzında sakız
Şimdi
Tam şu anda herşey sahte
Herkes ve her şey bozuk
Ve herkes ve her şey değişti
Ve bende herkesleştim işte
Şimdi yalnızlık yemeğini yiyip
Üstüne bir bardak soğuk su içmeliyim
Ve yalnızlık gökyüzüne selam demeliyim
Ziller sadece benim için çalmakta kapımı
Yalnızlığım hoşgeldin...Sırtımdan vuruldum
Habersizce avutuldum
İnancım sellerde boğuldu
Ve bir hırsız girdi içeri
Doğrularımı çaldı önce
Sonra güvenimi
Duramam buralarda biliyorum
Ama şu an kalmalıyım
Şu an burada olmalıyım
Bir gün yalansız gerçek yüzler tanıyacağım
Sahte olmayan
Doğrulara aşık dostlar bulacağım
Biliyorum gideceğim bir gün
Bir gün gideceğim
Bir Turgut Uyar dizesi gibi
" alıp başımı gideceğim "...Bugün daha az önce
Yine kavga ettim kendimle
Yine kırdım çok konuşan ağzımı
Yine tövbe ettim Rabbim' e...
Affeder misin...?
Tek yardımcım sensin
Yaşamayı beceremedim
Boş kaldı ellerim
Bir işaret senden aradığım Rabbim...
Suçlarıma bir özür sana adadığım...Tecrübe
Acılarımın süslü adı
Hayatta yediğim kazıkların
toplamı mıydı tecrübe..?
Daha iyisini beklerdim oysa kendimden
Yapamadım...
Dört tarafım acı
Pardon tecrübe
Alıp başımı gitsem ölüm denen memlekete
Kurtulur muyum..?
Alıp başımı gideceğim biliyorum
Bugün gitme günü
Çünkü az önce öğrendim yalnız olduğumu
Daha az önce dostum tarafından kurşunlandım
Acılarıma bir yenisini ekledim
Sırtıma bağladım
Ama ölmem acıdan biliyoruz
Çünkü
Acı insanı öldürmüyor
Acı insanı çürütüyor ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...