Eskisi kadar üzülmüyorum da
Yerini bilmek acı
Elimi koyuyorum üzerine
Hala sıcak
Ölmemiş acı..
Acım acındırıyor
İtiraf edin acıyorsunuz bana
Acı anılarımı anımsarım da
Benim ana vatanım acı...
Anılarım;
Çöplükte olmanız gerekirken zihnimdesiniz...
Olur olmadık , yerlerde hep benimlesiniz...
Ay ne iyisiniz ....!!
Hiç vefasız sevgilim gibi değilsiniz..!
Onunla şekerden bir evde yaşamışım meğer
Şimdi onsuz , köhne bir hal içinde..
Evsizlerin uğrak yeri,
Ve de aşıkların demlenme...
O martı , ben simitmişim meğer
Kolay lokma,
Tek bir hamlede midedeyim sanki..
Seviyorum'lu sözler,
Beni bırakma'lı ağlamalar..
Hepsi asılı ,ruhumun ipinde..
Ruha zarar , ruha eziyet
Faydasız birer anı zinhimde..
Şimdi bir yol arıyorum
Karanlığımdan kurtulmak için
Bir sokak,
Bir cadde,
Bir şehir hatta,
Belki ağlamak için hüngür hüngür
Belki kaçmak için koşa koşa
Ondan, bundan ve senden..
İstiyorum ki acılı anılarım
Beni de senin gibi terketsinler..
Şimdi,
Şu anda;
Anılarımı bizim sokaktaki eskiciye
Az bir pahaya sattım..
Sonra pahayı da çöpe attım
Çok acıdım..
Acıyan yeri alnından öptüm sonra
Dedim artık ikimiziz
Tek yol ,önümüz aydınlık..
Biriz biz.
Acım ve ben..
Artık sevgiliyiz..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
