" Sekoya ağacı gibisin "
dedi suç ortağım
" İçin alev alev
Dışın kahkalarla evli "...
Güçlüyüm kasırgalara karşı
Ama ona yenildim
Ama çok değiştim
Bir mutant halinde şimdi hücrelerim
Bir gerçektim
Yalanların altında ezildim...
Solmuş güneşler düşüyor tane tane ellerime
Kalbim arsızların yuvası
Baş köşede " O "
Baş köşede " O'nun " yalancı gözleri
Atıyor bir bir yalanları
Tutarsa ne ala...!
Kızgın, kaldırımlar şimdi bana
Ayağım takılıyor sendeliyorum
Hatta düşüyorum
Ve hatta kaldıranlar yalancı
Ve yalancılar ağızları salyalı
Ve ben güçlüyüm
Evet güçlüyüm
Zaten başka türlü nasıl olmalı..?
Kelepçeli ayaklarımdan
Zehir fışkırdı sokaklara
Düştüm kalktım
Önce göğe baktım
Sonra bir gökkuşağını
Kaydırak yaptım kaydım
Sonra tekrar düştüm
Yalanlar çukuruna
Bir kuytu ormana
Ve " O " bir avcı sağımda...
Güçlüyüm
Dimdik dışım
İçim sızılar içimde
Yamulmuş bir çerçeveyim
Görebilene bir melek
Tanımayana bir iblis
Ben güçlüyüm
Dediği gibi suç ortağımın
Bir sekoya ağacıyım
Anlayabilene...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
