Şimdi hayatın
Tam köşesinde
Ölüme doğru kıvrılan
Yolları kesiyorum gözümle
Özümde sen
Ve önümde menekşe bahçeleri
Moru,beyazı,pembesi.
Zehirli bir sigara
Öleceğini bile bile bağlanır mı insan.?
Sen...zehirli bir sigara gibi
Tüm nefesimi kesen
Ve menekşe bahçeleri alabildiğine oksijen
Ciğerlerim bayram sabahının sevincinde
Zehir mi ?
Ha sen ha sigara
Yavaş yavaş ölüme götüren..
Sen ve menekşe bahçeleri
Soldu menekşeler
Sen hala diriyken
Ve ben hayata inat
Haşa..!
Yaşadığımı sanarken..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
