Seni sevdiğim günleri hatırladım
Hoş bir karanfil kokusunu burnum da
Ramazan pidesi sıcaklığını ruhum da buldum..
Uzanınca tutabileceğim o tutkulu eller,
Arayınca hemen bulabileceğim o aşkvari günler,
Hepsi hafızamda..
Seni sevmeyi özledim..
Ve seni severken seni düşünebilmeyi,
Ve seni düşünürken,
Sen de yok olabilmeyi...
Kapılarımızı düşündüm sadece ikimiz için açılan,
Sadece bize selam verip geçen göçmen kuşlar,
Sadece bize doğan mucize bebekler sonra,
Her gün tazelenen baharlar,
Ve suya kavuşmak susuzluğumda..
Seni sevmeyi özledim inan bana
Bana inan ve bir aralık bırak bana kapından
Sızmam için içeri...
Ve sevebilmem için eskisi gibi..
Seni sevdiğim günler
Hepsi emanetim
Gözümden bile iyi bakarım
Hepsi elimde mücevherim
Hepsi mazi..
Şimdi neredesin..?
Ben o parktayım..
Sana çok yakınım
İstersen hemen yanına gelebilirim
Çünkü ben;
Seni sevdiğim günleri özledim
Ve beni sevmeni...
En çok beni sevdiğin günleri..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
