Anlatmadım
Çünkü anlamazdın..
Anlamazdın
Yada en kolayı
Anlamamazlıktan gelirdin..
Bir ikimiz,
Yatağını şaşırmış bir nehir de yüzdük..
Eteklerimize,
Kabul olmayacak dilek çaputları astık..
Ve sonun da,
Kalbi kırık fırtınalar da savrulduk..
Biraz da
Gözü yaşlı yürekler de ateşler yaktık..
Su ve ateş....
Yalnıştı..
Yalnış olması
Belki de bizi bağladı...
Anlamadın,
Aslında anlattım
Ama anlamadın...
Sen anlatsan ben anlardım..
Ama anlatmadın...
Bilirim,
Konuşmaya üşengeçtir yüreğin,
Ve gözlerin bakmaya kör,
Ve anlattıklarıma kapalı...
Anlayamadın...
Bir kuş,
Özgürlüğe kanat çırparken
Havada yakaladın
Katlettin acımadın...
Keşke,
Birazcık anlamaya çalışsaydın..
Beni birazcık anlasaydın
Üzülmezdim bu kadar...
Bu yüzden kahrolmazdım..
Kaldıramadım,
Ağırdı,
Yüreğin yükü...
Ağırdı hamalın yükü...
Kaldıramadım...
Yığıldım...
Çünkü anlamadın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
