Uzun denilemeyecek kadar kısaydı
Çok sürmedi yani
Ama buna rağmen çok özlüyorum
Yani bu kadar kısa sürede
Bu derece bağlılık
Gözümü korkutmuyor değil..
Beni ona iten bir şey var
Ve onu bana çeken..
Adını koyamıyorum..
Aşk mı?
Tutku mu?
Yoksa sevgi mi?
Yoksa hepsi mi?
Bilmediğimi biliyorum sadece
Ve çok fazla özlediğimi..
Bana garanti vermişti aslında
Sen gitsen de ben seni bırakmam,
Yol olurum ayaklarına felan gibi zırvalar
Neyin garantisi var ki hayatta..?
Bunu o an düşünememiştim..
Aşk kalbe girince akıl baştan gider derler
İşte o hesap..
O zaman hesap edememiştim.
Şimdi anlıyorum artık
Yani iş işten geçince
Ama buna rağmen
Hala nasıl bu kadar özlüyorum..?
Bilmiyorum...
Bence o da bilmiyor ne yaptığını..
Seven gider mi..?
Seven terkeder mi..?
Ne yani sevmedi mi..?
İnanmam..
Bence sevdi..
Yada sever gibi yaptı..
Hadi kendisi yalancıydı
Peki ya gözleri
Gözler yalan söyler mi..?
Ele vermez mi hiç kendini..?
Verirdi...
Asla yalan söyleyemez gözler
O yüzden,
Bence sevdi..
Onu bu kadar özlememin sebebi
Bence onun da beni özlüyor olması
Hissediyorum..
Sakın biriniz çıkıp da
Bana "kendini avutma" demesin..
Biliyorum,
Hatta eminim,
O da özlüyor beni...
Benim onu özlediğim gibi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIZI
PoetryOkyanuslardan rıhtımlara doğru, son sürat gelen bir kasırgaya tutulmuştum.. O rıhtımlar da değersiz bir mal gibi unutulmuştum.. Yitik ve yıkık bir yoldu varmaya çalıştığım ,bir kalp yarasıydı sarmaya çalıştığım... Ne çare unutulmuştum.... En kötüsü...
