Chapter 41.2

232 1 0
                                    

Truth Hurts.

Tahimik lang sila at pinapakinggan ako,sa totoo lang pinipilit kong hindi tumulo yung luha ko.Ayokong makita nila yung side ko na yun,dahil ang madalas lang nilang nakikita sa akin ay yung pagkaserious ko,yung tipong walang problema.

Nagpatuloy lang ako sa pagsasalita.Ganito talaga ako di ako tahimik lang sa bahay,lalo na kapag ganito yung sitwasyon.

"Pero alam niyo kung ano yung masakit para sa akin,yung ako lang ang nagmahal..ang hirap pala nun noh?.Ang tanga ko lamg siguro talaga,dahil sa simulat una ako lang naman talaga e.Ako lang yung umasa,at nagexpect.Ako lang din yung na kakakilala sa kanya.Habang siya walang pakialam,sabagay ni hindi niya nga ako kilala,bakit pa nga ba ako umasa?"this time parang gusto na talagang tumulo yung mga luha ko.

"Sabi pa nga nila,every person have a guy or girl who deserve them,and to beloved as much as how they managed to loved.And will come on the right time.Pero wala naman nakakaalam kung kailan yun.Nakakinis lang,di ba pwedeng may kahit kaunting clue man lang,kung siya na ba talaga yung para sa iyo."

"Alam mo sinabi ko na sa iyo Jayciel na huwag ka kasing umasa sa tadhana."malumanay na sabi naman ni Rosielyn,pero halata ko sa boses niya ang pagkainis.

"Oo,di naman ako...tayo..umasa sa tadhana,kaya nga gumawa ako ng way para kahit papaano makapasok ako sa mundo niya,kasi akala ko may pag-asa,pero wala din naman nangyari diba??mas lalo lang akong nasaktan at nangarap sa isang bagay na di naman dapat pinapangarap,napaniwala akp na lahat ng lovestory may happy ending,na pwede din magkaroon ng fairytale sa reality,na mayroon akong makikilalang prince charming,na di imposibleng mapansin ng isang hearthrob ang isang simpleng babae na katulad ko. "

"Jayciel..Stop it na.."sabi ni Maureen,pero parang gusto nalang ng bibig ko na magsalita ng magsalita.

"Siguro nga di talaga kami yung para sa isa't-isa,dahil kung kami man ,di ko na kailangan gumawa ng way para maging isa yung takbo ng mundong ginagalawan namin lalo na yung tibok ng puso namin"at duon na tumulo yung mga luha ko,kaya napayuko ako.

"That's a *sniff* hearthrob will a-always be a h-hearthrob...They all reserve by th-those beautiful and high standards girl like them."patuloy lang sa pagpatak ang mga pasaway kong luha.Even I want to speak clearly,now I can't manage to do that.

Kilala ko yung nililigawan ni Calvin,and SOON to his girlfriend,maganda siya,she's a campus beauty queen sabihin na natin.Dun palang taob na ako.. :(

"Sinama mo kasi Jayciel yung imagination at expecatation,sa katotohanan at realidad."malungkot na sabi naman ni Camille.Habang ako pinigil ko na naman yung pagluha ko.

"Tama ka..Maybe the best lie that still here in my heart and mind is..Dreaming Mr.Hearthrob will make me feel the love I want,that dreaming him,and fighting for the feelings I have for him will be worth it,but the problem between that is..*tears fall down*it's all a lie that continously tearing me apart ."pinunasan naman ni Rosielyn yung luha pumatak na naman sa mga mata ko.

"Truth hurts ,and *sniff*the truth is Dreaming Mr.Hearthrob will be the definition for the painful love I have.

"Jayciel naman e..nasasaktan kami para sayo."sabi ni Maureen at ramdam at kita ko naman yun.

"Pasensiya na kayo ah.But ito talaga ako e,seryoso agad sa mga bagay.I know di halata,but I'm a fragile one."malungkot na sabi ko sa mga ito.

"Pero gawin mo nalang siyang lesson."sabi namab ni Camille.

"Tama ka naman,isa din naman siya sa naging dahilan kung bakit ako sumaya ..kinilig at naranasan yung mga weird na feeling at tibok ng puso."sabi ko naman

"At ito ang tatandaan mo Jayciel,kung para kayo sa isa't-isa,gagawa at gagawa ng way yung tadhana para at the end magtagpo parin kayong dalawa."sabi pa ni Camille ,habang hawak yung kamay ko.

Pero natawa nalang ako bigla at tumingin ulit sa tinatawag kong Calvin Star .

Naisip ko na bakit at paano sumagi sa isipan at puso ko na para kami sa isa't-isa?

Samantalang sa dami ng pagkakataon na nagtagpo ang mundo namin, sa mga oras na ang lapit namin sa isa't-isa,ni isa doon di dumating yung point na makilala niya din ako.

Kasi kung kami nga bakit parang nay hadlang.Ano bang trip ng tadhana?Sabi nga,bakit kailangan niya tayong i-atach sa isang tao tapos di pala para sa atin?Ano para sa ikabubuti ba ng puso natin yun?o para sa ikauunlad ng bansa at ekonomiya?

Now,I better know ..I better know na itinakda kaming magkita,actually itinakda KO lang siyang makita,pero hindi kami itinadhana para sa isa't-isa..yan yung patunay ng mga katotohanan..





(A/N):Vote and Comments If You want. :*

Dreaming Mr.Hearthrob (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon