AZRA DOĞAN
Kafamı yasladığım soğuk camdan,akıp giden yolu izliyordum.
Kusmamalıyım.
Kusmamalıyım.
Kendimi,çaresizce telkin etmeye çalışıyordum.
Neden bu lanet arabalar beni tutuyordu?
Hayatımdaki her şey neden kötüydü?
Yavaşça gözlerimi kapayıp,başka şeyler düşünmeye çalıştım.Şu an arabada değilde,evde yatağımda olduğumu düşünmeye çalıştım.Ama sarsılan arabada düşün düşünebilirsen!
Bu kez arka koltuğa oturmuştum.Malum ön koltuğu,kusmuklar kapmıştı.Ahmet amca,şoförüyle
birlikte kendi arabasıyla gidecekti eve.
Benim işime gelmişti tabi.
Bu arabaya binipte kusmukların sebebini öğrenmesi,isteyeceğim son şeydi.Midem sarsılırken,dizlerimi kendime doğru daha da çekip,başımı ovdum.
-''Şimdiden uyarıyorum.Sakın arka koltuğuda kusayım deme.''
Uyarıcı,dümdüz sesini duyduğumda sinirden derin bir nefes verdim.
-''Bu sefer senin kafana kusacağım.'' demek istesemde,diyemedim.Sessiz kaldım.
Elimi kaldırıp,yumruk yaptım ve gözlerimi kapatıp,önümde olduğunu hayal ederek yumruğu gözünün üstüne geçirdim.Ne kadar gerçeği kadar tatmin etmesede,idare ederdi.
-''Ne yapıyorsun?''
Gözlerimi telaşla açtığımda,arabanın aynasından gözgöze geldik.
Kahretsin aynayı nasıl unutmuştum? Beni görmüştü.
Malım.Mal.
-''Senin değerli arabanı düşünerek başka şeylerle meşgul etmeye çalışıyorum kendimi izin verirsen.'' diye soludum.''Yoksa kusacağım.''
Aynadan,beni delip geçen grilikleri görmemeye çalışarak,kafamı tekrar cama çevirdim.Neredeyse on beş dakika olmuştu ama hala eve varamamıştık.
Allahım!
Kim bilir kaç dakika daha cebelleşecektim midemle.
-''Bu gece evine gitmeni tavsiye etmem.Nereye gideceksin?''
Tok sesiyle kafamı tekrar kaldırıp,aynadan gözlerini buldum.
-''Bilmiyorum.'' derken konuştuğumun bile farkında değildim.
Gözlerini aynadan çekip,yola çevirdi.Sessizce geçen bir iki dakikanın ardından ''Seni neyle tehdit ettiler?'' diye sorgulayan sesini duydum tekrar.
Bakışlarımı ellerime çevirerek ''Annem..'' diye fısıldadım.
-''Annen yurtdışında mı?''
-''Evet.Benim karşılığımda onu salmalarını istedim.Çok şükür ki kabul ettiler.''
-''Peşine adam takmadıklarını nereden biliyorsun?'' diye sorunca korkuyla bakışlarımı aynadan bana bakan griliklere çevirdim tekrar.
-''Yo.Y-Yani olmaz.Hava alanında birlikteydik.Sadece ikimiz.Onlardan kimse yoktu yanımızda.''
-''Nereden biliyorsun Azra?Bütün adamlarını tanıyor musun?''
-''Ha-Hayır ama..''
-''Aması yok Azra.Senin kaçtığını öğrenip,annenin peşine düşeceklerdir.Seninde tabi.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİM SENİN
Novela Juvenil-"Seni haketmek için ne yapmış olabilirim ki?Sen benim mecburiyetimsin güzel adam..Beni hayata bağlayan,nefes almamı sağlayan mecburiyetim.. Seni sevmiyorum..Her nefeste biraz daha sen oluyorum..Beni,senle dolduruyorum." -"Minik kalbine benim gibi b...
