15.Bölüm

28.6K 1.4K 12
                                    

AZRA DOĞAN

-''Seni uyarmıştım.Kaçarsan anneni öldürürüm demiştim.'' Söylediklerini duyunca titremeye başladım.

-''Bırak,elindeki bıçağı bırak.Yapacağım.Ne olur.'' diye yalvarmaya başladım.''İstediğin her şeyi yapacağım.Annemi bırak.''

Bakışlarımı Adnan'ın elindeki bıçaktan Annemin yüzüne çevirdim.Her tarafı kan içindeydi.Eziyet etmişlerdi ona.Hıçkırarak ağlıyor,bağırıyordu.Ne söylediğini anlayamıyordum.Ağzındaki bant,sesini boğuklaştırıyordu.Gözlerindeki bakışlar... beni son kez görüyormuş gibi bakıyordu.

Kalbim acıyordu.Bağırmak istiyordum.Yanaklarımdan akan gözyaşları umursamadan,Adnan'a doğru yaklaşmaya başladım.

-''Onu bırak.'' diye feryat ettim acı içinde.''Bir kez daha kaçmayacağım.Asla.Kaçmayacağım.''

Verdiği cevap,kalbimi durdurdu.

Yüzündeki gülümsemeyle anneme daha da yaklaştı.Biraz daha..Biraz daha ve bıçağın annemin kalbini delip geçmesini izledim.Kanlı bıçağı çıkartıp,batırdı.Çıkartıp,batırdı.

Tekrar ve tekrar...

-''Hayır.'' diye mırıldanarak nefes nefese uyandım.

Gözyaşlarım,çağlarcasına terden sırılsıklam olmuş yastığıma akıyordu.Yatakta doğrulup,ayağa kalktım.Bahçeyi gören pencereye doğru ilerledim.Derin derin nefesler alıyor,sakinleşmeye çalışıyordum.

Ellerimi pencerenin buzlu camına yaslayıp,biraz eğildim.Bir süre öylece duraksayıp,gördüğüm kabusu unutmaya çalıştım.

Allahım!

O kadar gerçekçiydi ki..Annemin bakışları,benim feryatlarım..

Kafamı savurup,doğruldum.Bahçenin iç açan manzarasına çevirdim bakışlarımı.Rengarenk çiçekleri es geçip bana göz kırpan havuza diktim gözlerimi.

Şu an içinde olsam..Buz gibi suyu tenimde hissetsem.

Aklıma gelen fikirle hemen duvardaki saate çevirdim kafamı.

4:30

Herkes uyuyordur.Aslında sessizce bahçeye çıkıp,birazcık yüzsem kimseye birşey olmazdı.

Evet evet! Buna şuan deliler gibi ihtiyacım vardı.

Pencereden uzaklaşıp,odada gezdirdim gözlerimi.Çaprazımdaki dolabı farkedince,hızla yanına yaklaşıp,kapağını açtım.Askıda asılan çeşit çeşit,beden beden eşyaları süzüp,kapağı kapattım.Diğer gözü açtığımda ilk bornozlara takıldı gözüm.Sonra katlanmış,gündelik kıyafetleri alarak bakmaya başladım.Sonunda elime aldığım sade,beyaz,uzun bir atlette kaldı gözüm.

Erkek atleti olduğu belliydi.Etiketine baktım. ''XXXL''

Boyuda uzundu.

Muhtemelen,gelebilecek tüm misafirleri göz önüne alarak yapmışlardı bu giysi dolabını.

Kafamı savurup bunları düşünmeyi boşvererek aldığım atleti yatağın üzerine attım.Sonrada askıda asılan bornozu çıkartıp,atletin yanına savurdum.

Dolabı kapatıp,yatağa doğru yaklaştım ve Melisin bana verdiği pijamaları çıkarmaya başladım.Üst,iç çamaşırımıda çıkartıp,akşamdan elbisemi koyduğum komidinin üzerine koydum.Hızla erkek atletini üzerime geçirip,şöyle bir süzdüm.Baldırlarıma kadar inmişti.

Güzel.

Hemen bornozuda alıp üstüme geçirdim.Kapıyı yavaşça aralayarak uzun koridora baktım.

KALBİM SENİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin