Merhaba sevgili okuyucular :)Uzun bir aradan sonra tekrar geldim.Bunca gün beni beklediğiniz ve anlayışlı davrandığınız için minnettarım.Sizleri seviyorum.Keyifli okumalar!
AZRA DOĞAN
O an ortamdaki yüksek müziğin sesi bile hissizliğimin ardına saklanmış,bilincimle iş birliği yapıp sinmişti.Benimle hiçbir bağı olmayan bir adam için böylesine garip hissetmek yanlıştı biliyordum.Ama iradem bu garipliğe karşı gelemiyordu.Neydi beni dirençsizleştiren?
Bir öpücük mü?
Ya da gözlerindeki bakışlar mı? Çözümleyemediğim ama derinlerimde sıcaklığını,yakınlığını hissettiğim bakışlar.
Yakışıklı oluşu mu?
Hayır.Bunların hiç biri yeterli bir sebep değildi.Olmamalıydı.
Şu dakikada,şu barda,şu konumda bu denli üzgün hissetmemeliydim.Kolaylıkla bir koltuk bulup oturmalı ve Eymenin işini bitirmesini beklemeliydim.Çekip gitmek istememeliydim ya da ihanete uğramış gibi hissetmemeliydim.Gözlerimse dolmamalıydı.
Mantıklı olanlar bunlardı.
Tırnaklarımı avucuma batırıp,arkamı döndüm ve ilerlemeye başladım.Buradan çıkmalıydım.Kalabalığın ortasından ilerlerken,uzuvlarımdaki elleri umursamıyordum.Yavaşça çıkışa doğru yürüdüm.
Nasıl çıkacaktım hiç bir fikrim yoktu ama çıkmalıydım Bir şekilde kapıdaki adamı aşmalıydım.Yavaş yavaş merdivenleri tırmanarak,iki güvenliğin arasından süzülmeye çalışacakken arkadan omuzlarımı güçlü bir el kavradı.Hışımla arkama döndüm ve şansımı,hayatımı bir kez daha sövdüm.
Bir kezde şans bana gülse ne olurdu?
Eymenin adamının mavi gözleri alayla yüzümdeydi.
-''Nereye gidiyorsun?'' diye sordu imalı imalı.
-''Patronun çok meşgul.'' diye tısladım kafamla Eymenin olduğu yeri işaret ederken.''Benimle uğraşabileceğini sanmıyorum.''
Mavi gözler benden çekilip işaret ettiğim yere doğru döndü.Bir,iki saniye duraksadıktan sonra ifadesiz yüzü yine bendeydi.
-''Bizde bekleriz.''
İtiraz etmeme fırsat vermeden beni çekiştirmeye başlamıştı bile.Debelenmenin,bağırıp çağırmanın bir anlamı yoktu.Hele ki böyle bir ortamda..
Kalabalığı yararak,bardaki yüksek taburelere oturdu.Bende sinirden köpürerek,yanındaki tabureye kuruldum ve yüzümü başka bir tarafa çevirdim.
Bir dakika!
O böyle bir ahlaksızlığı yapıyorken ve beni görmezden geliyorken neden ben sessiz kalıp bekliyordum ki?Ne istiyorsa söyleyip,ardındanda beni rahat bırakmasını istememeli miydim?
Evet.Kesinlikle evet.
Zaten şu an içimdeki öfkeyi birilerine kusmalıydım.Kafamı çevirip,yanımdaki adama baktım.Barmenden viski istiyordu.Fırsattan istifade bende araya girip bir kupa bira istedim.İçeceğimden değil tabi!
Mavi bakışların üzerimde turladığını farkındaydım ama ona bakmamakta kararlıydım.Önüme konan bira kupasını elime aldım ve yudumlarmış gibi yaptım.Sonrada kafamı adama doğru eğdim.
-''Dans edelim mi?''
Mavi bakışları,gözlerimi bulunca ürperdim.Neden bu kadar sertti ki.
-''Otur yerine.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİM SENİN
Teen Fiction-"Seni haketmek için ne yapmış olabilirim ki?Sen benim mecburiyetimsin güzel adam..Beni hayata bağlayan,nefes almamı sağlayan mecburiyetim.. Seni sevmiyorum..Her nefeste biraz daha sen oluyorum..Beni,senle dolduruyorum." -"Minik kalbine benim gibi b...
