KALBİM SENİN

29.Bölüm

MELİS ATAMAN

Hadi be abi!

Beşinci çalıştan sonra pes edip,otelin numarasını tuşlamaya başladım.

-''Ataman otel buyrun.''

-''Hande sen misin?Yoksa Merve sen mi?''

-''Efendim ben Hande.Siz kimsiniz?''

-''Hande ben Melis.Ağabeyim otelde mi?''

-''Melis hanım.Evet oteldeler efendim.Fakat..''

-''Tamam.Hadi iyi günler.'' diyip kapattım telefonu.Kesin otelin barındadır falan diyecekti.Olsun.Sevgili ağabeyciğim bu gece o yemekten kaçmana izin vermeyeceğim!

Hemen dolabıma yönelip,sade krem bir elbise geçirdim üzerime.Saçlarımı tarayıp,çantamıda aldım ve odadan çıktım.

Alt kata inen merdivenlerin son basamağına gelmemle babamın sesini duymam bir oldu.

-''Melis nereye kızım?''

Sende mi be baba?Neden bu evdeki herkes bu kadar unutkan olmak zorundaydı?Neden benim için önemli olan bir insanın onların ilgi odağı olması gerektiği yerde,umursamazlık baş gösteriyordu ki?Derin bir of çekip,babamın karşısındaki koltuğa kuruldum.

-''Sende mi unuttun?'' diye söylendim kırgınca.''Bu gece Alper,ben ve ağabeyim yemeğe çıkacaktık.''

-''Kızım ben unutmuşum.'' diye fısıldayıp,duraksadı bir süre.Ardından sinsi bir gülümsemeyle ''Azradan haberin var mı?'' diye sordu.

Kafamı salladım.''Hayır.''

-''Bak ne diyorum.Sen Alper'i buraya çağır,ağabeyinede Azray'ı alıp gelmesini söyleyelim.Burada yersiniz.Böylece şu delikanlıyı bende görmüş,tanımış olurum.''

-''Baba gerçekten mi?Yani..Yani onu tanımak istiyor musun?''

Kaşlarını çatıp,yerinde biraz daha diklendi.''Ne demek o?Neden istemeyeyim?''

-''Hadi ama baba..Sana ilk söylediğimde önce ağabeyimin onayından geçmesi gerektiğini söylemiştin.Unutmadım.''

Yüzündeki,gözlerindeki ciddiyetin kat be kat arttığına şahit oldum o an.-''Neden biliyor musun?'' diye sordu sakin bir ciddiyetle.

-''Neden?'' diye fısıldadım.

Derin bir nefes aldı.''Alper'in otelin eski ortaklarından birinin oğlu olduğunu sende biliyorsun.İlk görüşmeyi ağabeyinle yapmasını bu yüzden istedim.O insanları benden çok daha iyi tanır.Alper'e hemen güvenemeyiz Melis.Rakip otelin varisi olduğunu bildiğimiz kadar,niyetinin neler olabileceğini bilemiyoruz.O yüzden sadece senin için,senin o minicik kalbinin iyiliği için ona hemen güvenme kızım.Kimseye hemen güvenme.''

Sözleri her ne kadar sinirlendirsede beni her bir harfine kadar doğruydu.Şüphe duymaları normaldi,eğer benim kadar iyi tanımış olsalardı onu o zaman anormal olur,tepki göstermeme sebep olurdu.Derin bir nefes alıp,doğruldum ve biraz daha yanaştım babama.Sıcacık ellerini,avucuma alıp,sarmaladım.

-''Baba ben..yani o farklı..Senden ve ağabeyimden sonra yanında kendimi güvende hissettiğim tek erkek.Onun asla çıkarları için yanımda olmayacağını biliyorum,inanıyorum.Ama buna rağmen tontişim senin söylediklerinide göz ardı etmeyeceğim.Kimseye hakettiğinden fazla güvenmeyeceğim.Fakat bir şartım var?''

Ciddi yüz ifadesi,şaşkın bir hale büründü.Kısık bir kahkaha koyverdim istemsizce.

-''Neymiş şartın?''