KALBİM SENİN

24.Bölüm

Zorlanarak yazdığım bir bölümdü.Ama her ikisininde duygularını biraz daha açabilmiş olduğumu düşünüyorum.Uzunluğuda fena değil hani :) Ben emek verdim şimdide siz hakkını verin :)) Kocaman öpüyorum.İyi okumalar!

EYMEN ATAMAN

Altımdaki kadın titreyerek,boşaldığında sesli bir küfür savurdum.Ben daha yolu yarılamamışken,o işini bitirmişti.Hırsla içinde gidip gelmeye başladım.Her bir darbem bir öncekinden daha sertti.

Kulağıma dolan acı dolu inlemeler,kadının gözlerinden akan saf yaşlar..hiç biri durduramadı beni.Tatmin olamıyordum.

-''Canım yanıyor.''

Sarfettiği sözleri işittiğimde,kendimi biraz frenlemeye çalıştım.Hamlelerimi yumuşatıp,hızlandırmaya başladım.Elleri saçlarıma dolanıp,yüzümü kendine çekti.İzin verdim.Gözlerini kapatıp,sıcak nefesini yüzümde dalgalandırdı.

-''Eymen..''

Kısık bir inlemeyle,kendini bana sunmakta olan o kadının başka birisi olduğunu hayal ettim o an.Gözlerimi kapadım ve kocaman yeşil gözlerin beni bu diyarlardan alıp götürmesine izin verdim..

Tenime değen ellerin,yüzümü yalayıp geçen nefesin o gözlere ait olduğunu hayal ettim.Melodik sesi o an kulağımda yankılandı.

-''Eymen...Lütfen.''

Daha fazla dayanamayarak,kendimi onun masum sıcaklığına bıraktım.

-''Geliyorum inci tanesi...''

Benimsin.Azra..Benim.

Hayatımda yaşadığım en güzel deneyimi bana yaşattıran meleği görmek için gözlerimi açtım.

Tam o an kalbime keskin bir sızı saplandı.Karşımda bana tarifsiz mutluluğu sunan kadını görmeyi bekledim.Onun yeşil gözleri,masum,yuvarlak tatlı yüzünü görmeyi bekledim.Ama göremedim.

-''Çok güzeldi Eymen.Hele o son an.'' diye fısıldayan kadının tatmin olmuş,kahverengi gözleri gözlerimdeydi.

Ona söylemediğimi,o bulutların üzerindeyken benim başka bir diyarda olduğumu bilseydi yüzündeki gülümsemenin olmayacağından haberi yoktu.Acıdım.Kendime acıdığım kadar onada acıdım.

Beni her bir zevkten mahrum bırakan o cadıya ise öfkelendim.Küçük,masum güzel cadıya..Beni kendine bağlamasından korktuğum güzel cadıya..Gitmesine izin verdiğim,hayaliyle bile bana bunları yaşatabilen o cadıya..

Hışımla doğrulup,yerdeki pantolona uzandım.Arkadan bana dolanan ellerle,duraksamak zorunda kaldım.

-''Gitme Eymen.'' diye fısıldadı yalvarır gibi.''Biraz daha kalalım.''

Sakinleşmek için derin bir nefes aldım.Kendimle savaşmaya çalışırken,birde bu fahişeyle uğraşamayacaktım.

Ellerini savurup,pantolona eğildim ve üzerime geçirdim.Sonra yatağın ayaklığındaki gömleği,giydim.

Komidinin üzerindeki telefonumu alıp,cebime attım.

-''Ne zaman göreceğim seni?''

Arkamı dönüp,odadan çıkmadan önce kısa bir bakış attım ona.

-''Hiç bir zaman.''

Odadan çıkıp,koridoru geçtim ve bizimkilerin oturduğu locaya ilerledim.Ersinle Mert yanyana oturmuştu.Emir onların karşısındaki ikili koltuğa yayılmıştı.Locaya girip,Emir'in yanındaki koltuğa kuruldum.Benim geldiğimi fark ettiklerinde üçüde alayla üzerimdeki gömleğe bakıyordu.