18.Bölüm

29.4K 1.3K 41
                                    

AZRA DOĞAN

Gözlerimi aralamaya çalıştım usulca.Ama başımdaki ağrı,vücudumdaki sızı izin vermiyordu buna.Elimi kaldırıp,yavaşça başımı ovdum.Sonra tekrar denedim mühürlenmiş kapıların mührünü kaldırmayı.

Yavaş yavaş gözlerim aralanmaya başladığında,nerede olduğumu algılamaya çalışıyordum.Gördüklerim netleşirken,yanımda bir kıpırtı hissettim.

-''Uyandın mı?'' 

Duyduğum sesle hemen gözlerimi tavandan çekip,sesin sahibine çevirdim.Dikkatle beni izliyordu.Hemen yatakta doğrulup,nevresimi üstüme çektim.

-''S-Sen ne arıyorsun burada?'' diye sordum şaşkınlıkla harmalanmış telaşla.

-''Sakin ol Azra.'' dedi bıkkın bir sesle.''İyi misin?''

Neden bahsediyordu ki bu?

Neden kötü olayım?

Gerçi her tarafım sızlıyordu ama yataktandı heralde.Yerimi yadırgamıştım sanırım.Evdeki sert yataktan bu denli yumuşak bir yatağa geçiş yapmış olmak zavallı uzuvlarımıda şaşırtmıştı.

-''İyiyim.'' dedim sessizce.Sonra aklıma gelen şeyle dehşete düştüm.

-''Yoksa babana bir şey mi oldu?'' diye sordum korkuyla,bitkin yüzünü süzerken.

Dudakları kıvrılır gibi oldu bir an.

-''O zaman babamın başında beklerdim Azra.Neden burada olayım?''

Haklıydı.Saçmalamıştım.Ama bir sonuca ulaşmaya çalışıyordum çaresizce.

-''Hiç bir şey hatırlamıyor musun Azra?'' diye sordu düz bir sesle.

-''Ne hatırlamam gerekiyordu?''

Allahım!

Yoksa gece sarhoş olup bununla yatmış..Yok.Yok.

Korkuyla ellerimle kenetlediğim çarşafı iyice sıktım.

-''Yoksa..Biz şey..'' nasıl söyleyeceğimi bilemiyordum.''Yani..şey.''

-''Ne Azra? Ne olmuş bize?'' Yüzünü göremiyordum ama güldüğünü sesinden dahi anlayabiliyordum.

Sinirle kafamı kaldırıp,gözlerimi alayla bakan grilere odakladım.

-''Yoksa benden faydalandın mı?'' diye bağırdım.

Biraz duraksadı.Soluksuz vereceği cevabı bekliyordum.Kahkahayı basınca gözlerim şaşkınlıktan büyüdü..Neden gülüyordu ki?

Ben gayet ciddiydim.

Bu vücudumdaki sızının ve neden burada olduğunun sebebini bulmalıydım.

-''O kadar muhtaç olduğumu mu düşünüyorsun?'' dedi neşeli bir sesle.''Kapımda faydalanılmak isteyen onlarca kadın var.Kendi istekleriyle kapımdalar.''

Doğal.

Azra sus saçmalama!

''Neden her tarafım sızlıyor benim? Ve neden sen odamdasın?''

-''Neredeyse 24 saattir uyuyorsun.Ateşin çıkmıştı,sayıklıyordun.Bende yanında kaldım.Ateşini kontrol etmek için.''

Ateşim mi? Bir dakika 24 saat mi? Hemen nevresimi üzerimden fırlatıp,ayağa kalkmaya çalıştım.

Ayağa kalktığımda,sessizce bir küfür savurdum.

 Üzerimde sadece sütyenim vardı!

Gözlerimi,beni süzmekte olan gözlere odakladım.Sonra utançla kafamı başka tarafa çevirdim.Hemen dolabın yanına koşup,kapağını açtım ve arkasına gizlendim.

KALBİM SENİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin