KALBİM SENİN

35.Bölüm

EYMEN ATAMAN

-''Abi Adnan'ı sorguya aldılar.''

-''Güzel..'' diye mırıldadım rahatça.''Takipte kalın.Sonucu bekliyor olacağım.''

-''Tamamdır.Ama abi..''

-''Ne oldu?''

Biraz duraksayıp,derin bir soluk verdikten sonra ''Bu Adnan'ın yanında olan adam vardı ya.Otelin eski güvenlik şefi.'' diye fısıldadı.

-''Eee?'' diye soludum sabırsızca..

-''Adnan sorguya alınmadan önce,bizim adamın yanına gelmiş..' şerefsiz patronun da sende bunları bir bir ödeyeceksiniz' diyip tehdit etmiş adamı.''

-''Nasıl biliyor lan!O adamın benimle bağlantısı olduğunu nereden öğrenmiş şerefsiz?''

-''Bilmiyorum abi ama dışarıdaki adamlarının bir boklar çevirdiği kesin dikkatli ol.Elimizdeki kanıtlar tutuklu yargılanması için yeterli ama bu işin peşinde olduğunu bilip,içerde eli kolu bağlı oturacağını sanmam.''

-''Şu an bir şey yapamaz..Kendi uçkurunun peşinde..Siz dikkatli takipte kalın.''

-''Tamam abi.''

Telefonu kapatıp,iyice bir gerindim ve başımı biraz daha yasladım koltuğun başlığına..Sona yaklaşıyorduk.O piçin ezilişini yavaş yavaş,zevkle izleyecektim..Azraya yaşattıklarının onlarca fazlasını yaşayacaktı..Aslında hapse girişi onun kurtuluşu olabilirdi,ben olmasaydım.Asıl ıstırabı hapsi boyladıktan sonra yaşatacaktım ona..İstemsizce sırıtıp,bakışlarımı odanın duvarındaki  saate çevirdim..

21.50

Saat daha erkende olsa eve gitmek için,içim içimi yiyordu..Bunu farkedince rahatsızca kıpırdandım..Bir kadının 'bu kadın Azrada olsa' hayatımın merkezi olmasını istemiyordum..Gerçi istememem öyle olmadığını göstermiyordu.Kalbimin en derinlerine dek biliyordum ki o inatçı,gururlu kadın benim hayatımdı..

Biz bağlanmıştık..

Bir şekilde,bir nedenden,ölesiye bağlanmıştık..O denliki şu anda dahi güzel gülüşü,derin bakışları hatırıma dökülünce iliklerime katıksız,keskin bir acı saplanıyor,nefesim daralıyordu..Her santimine,her zerresine açtım,bir türlü doyamıyordum.Gözleri gözlerimdeyken sadece zamanın donup kalmasını istiyordum,ölene kadar..

Acaba şu anda ne yapıyordu?

Beynimde yankılanan bu soruyla birlikte gülmeye başladım.Masanın üzerindeki telefonu alıp,evin önündeki korumalardan birinin cebini tuşladım.Dördüncü çalıştada açmayınca,diğer korumanın cebini tuşladım.Her bir çalışta hem öfkem hemde korkum bir kat daha artıyordu.

Kötü bir şeyler olduğu hissi her bir yerimi sararken,hızla ayaklandım ve masanın üzerindeki arabanın anahtarını elime alıp,koşar adım odadan çıktım..Koridordan geçip,çıkışa doğru ilerlerken resepsiyondaki çalışanların bakışlarının üzerimde olduğunu biliyordum..Arabayı açıp,şoför koltuğuna kurulurken ve gazı körüklerken aklımda tek bir düşünce vardı.

O piçleri öldürecektim..

Dişlerimi sıkıca birbirine bastırırken direksiyonda olmayan elimle,evin telefonunu tuşlamaya başladım.İkinci çalışta açıldı.

-''Efendim.''

-''Babam orada mı?Eymen ben.''

-''Evet Eymen bey babanız burada dinlenmek için odasına çekildi..''

-''Azra ve Özlem hanım orada mı?'' 

-''Ş-Şey..'' diye kekelemeye başladı titrek bir sesle.''Onlar y-yani..''