KALBİM SENİN

FİNAL PART 1

Finali iki part olarak yayınlamaya karar verdim arkadaşlar.İlk partı yayınlayıp,bir iki gün içerisindede ikinci partı göndereceğim..İlk part için keyifli okumalar !Kocaman öpüldünüz :) 

3 AY SONRA

AZRA DOĞAN

Gömleğimin kol düğmesini açıp,uçlarını yukarıya doğru kıvırırken karşımdaki hemşire elindeki turnikeyi bana yaklaştırıyordu..

Gözlerimi ellerinden,yüzüne çevirerek hafif bir tebessüm kondurdum yüzüme..Tebessümüme karşılık verirken ''Şimdi elinizi yumruk yapın lütfen..'' dedi kibar bir sesle..

Dediğine uyarak hemen avucumu sıktım ve kolonyayla ıslanmış,pamuğun tenime değişini hissettim..Ardından da iğnenin hafifçe kapıyı çalarak,usulca içeriye girişini ...

Bakışlarımı koluma çevirip,iğnenin ucundan tüpe damlayan kırmızı sıvıya baktım..Tüp dolunca,genç hemşire koluma bağlı olan turnikeyi çözdü ve avucumu açmamı söyledi..Dediklerini yapınca,yuvarlak bantı,iğnenin deldiği yerin üzerine yapıştırdı.

-''Sonuçları yarım saat içerisinde buradan alabilirsiniz..''

Hemşirenin söyledikleri kulaklarımı doldururken,gömleğimin kolunu indirmiş,kol ucundaki düğmeyi iliklemiştim..

Ayaklanıp,teşekkür ettikten sonra çantamı omuzuma taktım ve odadan çıkıp,hastanenin geniş koridoruna girdim...

Heyecandan kalbim pır pır atıyorken,asansörü tuşlayıp kafeteryanın olduğu kata indim ve bulduğum ilk masaya oturdum..

Hastaneye girdiğimden beri yüzümden atamağım istemsiz gülüş,karşı masada annesinin ağzına bisküvi uzatan çocuğu görmemle birlikte daha da genişledi..

Bu sabah Eymen ile birlikte kahvaltı ederken,son günlerde yaşadığım o mide bulantısını tekrar yaşamıştım..Ona belli etmemeye çalışarak,kendimi zorlamış ve bir iki lokma yemeğe çalışmıştım..Kahvaltı bittikten sonra Eymen otele gitmek üzere,dudaklarıma derin bir öpücük kondurmuş ve her sabah evden çıkarken fısıldadığı gibi ''Beni özle inci tanesi..'' diye fısıldayıp,kapıdan çıkmış ve gitmişti...

Onun gidişinin ardından hemen odaya çıkıp,üzerime bir şeyler geçirmiş ve en yakın eczaneye gitmiştim..

Eczacı bayana yaşadıklarımı anlattıktan sonra kulaklarıma tek bir soru dolmuştu.

-''Adetiniz gecikiyor mu?''

Adetiminde neredeyse üç buçuk haftadır geciktiğini öğrenen genç kadın,hamile olabileceğimi söyleyerek bir test almamı önermişti..Gerekli olan testi alıp,eve döndüğümde nefes nefese odama girmiş ve banyoya ilerlemiştim..

Banyodan çıkarken bana eşlik eden şey ise koskoca kahkahalarım olmuştu..Bedenimi sarsıp,duvarlarda yankı bulan neşeli,umut dolu derin kahkahalarım..

Hamile olduğumu gösteren testin doğruluğuna deliler gibi inanmak istiyorsamda soluğu bir hastanede almanın daha iyi olacağını düşünmüştüm..Ve işte hastanedeydim.Hastanedeydik..

Ben ve bebeğim!

Hissediyordum.

Varlığını,sıcaklığını içerimde hissediyordum.Fakat Eymen'e bu haberi verirken yüzde yüz emin olmak istiyordum..

 Telefonumun tiz melodisi,daldığım düşünceleri beynimin gerilerine iterek,gerçekliğe kapı açtı.Çantanın fermuarını açıp,telefonu çıkardım ve ekrandaki ''Yakışıklı kocam.'' yazısına tebessüm ederek,cevaplama tuşuna bastım.