America
*****
Tyrone's POV
Isang oras na ang lumilipas pero di pa rin nagigising si Anika..
Kaya di ko mapigilang di mag alala kahit natingnan na sya ng doctor. Ayos na naman daw sya kailangan nya lang daw ng mahabang pahinga.
Mahigpit kong hinawakan ang kamay nya. Alam ko kasing pag gising na sya di sya mag papahawak sa akin kahit anong gawin ko.
Mataman ko lang syang pinag mamasdan ng biglang pumasok si Hanna.
Saglit ko lang syang tingnan baka kasi may kukunin lang sya.
"Ahh Tyrone"
Kaagad akong nag taas sa kanay ng tingin ng tawagin nya ako.
"Bakit may problema ba?"
Nakakunot noong tanong ko sa kanya para kasing importante ang kung ano mang msasabihin nya.
"Mang hihiram Sana ako ng pera naubos na kasi ang pera ko. Di ko rin naman magising si Anika alam ko kasing wala din syang pera"
Lalong nangunot ang noo ko ng inirapan nya ako. Grabe talaga itong babaeng to. Ang sungit.
"Mag kano ba ang kailangan mo?"
Ibinalik ko ang tingin Kay Anika habang hinihintay syang mag salita.
"50k Sana kung pwede? Babayaran ko naman takot ko lang mag karuon ng utang na loob sayo. Ipangbibili ko lang ng mga gamot ni Aica"
Kaagad kong naibalik ang tingin sa kanya ng sabihin nya para sa anak namin ni Anika pala nya gagamitin ang pera.
"Ako ng bahala sa lahat ng gastusin para sa anak ko"
Kaagad akong tumayo at lalabas na Sana para mag bayad at bumili ng mga gamot ng muling mag salita si Hanna.
"Di mo na kailangang gawin yan.. Pahiramin mo na lang ako babayaran naman kita"
Dahan dahan akong lumingon sa kanya.
"Hindi ako ng bahala"
Sabi ko at binuksan na ang pinto para lumabas. Pero bago ko pa paisara ang pinto may sinabi syang muli na syang ikinapatak ng luha ko.
"Kahit bayaran mo man ang lahat ng bill ni Aica dito sa hospital di pa rin nun mababago ang lahat. Di ka parin makakabawi sa lahat ng pag kukulang mo. Kahit na anong gawin mo alam mo kung bakit? Kasi mula ng iwan mo sila at ipag palit sa iba nawalan ka na ng karapatang bumawi at higilat sa lahat nawalan ka na ng karapatan bilang ama ni Aica. Wala ka ng karapat wala ka kasing kwentang ama."
Paulit ulit na na rereplay sa isip ang mga katagang yan.
Ang sakit palang sabihan ka ng walang kwentang ama. Siguro mas masakit pa ang nararamdaman ni Dad ng sabihin ko yon sa kanya.
