VisYu [TAMAMLANDI]

YUSUF & VİSAL

"Bak seni çizdim."dedim hiç bir şey çizmediğim kağıdı Visal'e göstererek.

Tek kaşını kaldırarak
"Ama burda hiç bir şey yok ki."dedi.

"Seni çizecek kadar yeteneğim gelişmedi."

Dııııt, dıdıııııt,dıııtt.
"Zorunda mısın?"dedim.
Dııııt,dııııtıtııt,dıııt.
"Hala susmuyor ya."

Başımda öten bu saate sinirlenip karşı duvara doğru fırlattım. Hala ötüyordu hırsla yanına gidip kapattım.
"Sorunun ne oğlum senin benimle? En güzel yerinde uyandırıyorsun rüyanın." Cevap verecekmiş gibi bekledim.
"Cevap verseneeeee!"diye bağırdım.

"Yalnız o konuşamıyor. Sadece ....
Neyse hadi kalk hazırlan kahvaltı hazır."dedi annem gülümseyerek.

VİSAL
"Günaydın"dedim sınıfa hızla girerken.

Bugün köşede İkra oturuyordu. Uçta oturmayı da hiç sevmezdim.
"N'aber?"dedim.

"Kızıııım sana anlatmam gereken bir şey var. Çok önemli."dedi.

Yüzü o kadar tedirgindi ki sesine de yansımıştı. Acaba ne olmuştu?

"N'olmuş?"

"Hiç canım ya bir şey olmadı. Ben seni meraklandırmak için öyle demiştim."dedi rahat bir şekilde. Az önceki kız gitmiş yerine bir başkası gelmişti resmen.

"Salak mısın kızım ya? Önemli bir şey oldu zannettim.offff" kalbim hızlı hızlı çarpıyordu. Valla deliydi bu kız.
Samet'le ikisi gülüşürken Samet'e döndüm.
"Sen niye gülüyosun acaba?"dedim.

Eliyle ağzını kapatarak güldüğünü göstermemeye çalışıyordu. "Gülmüyorum."dedi.

"Hayır gülünecek ne var, ben onu anlamıyorum."

Onlar gülerken bir anda kendimi tutamayıp ben de gülümsemeye başladım.
Biz işte böyle insanlardık; saçma sapan şeylere gülebilen, ufacık şeylerle mutlu olmayı başarabilen melankolik insanlardık.

YAZAR'DAN

Her zaman olduğu gibi beğendiyseniz oylamayı unutmayın. Beğenmediyseniz paylaşın belki bi beğenen çıkar.

Soru ve önerilerinizi yazmayı unutmayın!
👋👋