YUSUF

146 22 9
                                    

Kur'an-ı Kerim'i öpüp alnıma koydum.

"Artık insan içine karışma zamanı gelmedi mi?"dedi Aslan.

İsteksiz gözlerle ona baktım.

"Hadi ama kendin için"

"Peki"dedim pes ederek.

"Önce bir kafeye gidelim. Çay, kahve ya da tatlı..."

"Ben yalnız dolaşsam daha iyi olacak heralde"

Omuzlarını düşürdü.

"Ama..."

"Yeterince beynimin canına okudun zaten. Tamam çıkacağım ama yalnız."dedim gülerek.

Onu istemediğimi düşünmemeliydi.
O benim tek dostum, tek arkadaşım, tek kardeşimdi.
Onu kırmayı asla istemezdim.

"Tamam ama telefonun sürekli açık olsun."

"Tamam merak etme."

○○○

Havanın soğuk olmasına aldırmadan çay bahçesine oturdum. Denize bakan yönüne doğru döndüm.

Gelen garsona
"Bir tane çay"dedim.

Denizi izlemeye başladım. Ne kadar da sakindi. Şubat ayında hep böyle mi olurdu bilmiyorum.

Bir kaç dakika sonra karşıma biri geldi. Yönümü ona döndüğümde Furkan olduğunu farkettim.

"Oturabilir miyim?"dedi.

Başımla onayladım.
Onu gördüğümde tuhaf hissetmiştim. Diğerlerine göre daha farklıydı: Umursamaz , bir o kadar da terkedilmişlik hissi tüm bedenimi sarmıştı.
Umursamdım.

Önüme gelen çayı yudumlamaya başladım.

"Visal'in yanından mı geliyosun?" dedi.

Visal'in yanından, derken?
Neden Visal'in yanından geleyim ki?

"Anlaşıldı hiç bi şey bilmiyosun sen!"

"Neyi bilmiyorum ben?"

Elime kağıt uzattı. Tereddütle açtım.

"Oku"dedi sakince.

Okumaya başladım.
Burda...
Aman Allah'ım!

Burda Visal'in meme kanseri olduğu yazıyor. Hem de metastoz evresinde... Bu demek oluyor ki Visal'in hastalığı diğer organlarına da sıçramış.

Sakin kalmaya çalışıyordum ama elimde değildi. Heralde tattığım en kötü his buydu!
Gözlerim doldu ama ağlamadım.

Visal nasıl olurda bunu bana söylemezdi?
Acaba onu kabul etmeyeceğimi mi düşünmüştü?
Demek teklifimi de bu yüzden kabul etmemişti.
Ama neden?...

"Onun yanında olmalıydın."dedi.

Evet.
Maalesef ki yanında olamamıştım.

"O seni seviyor."dedi.

"Ha?"
Bunu ondan duymak...
Allah'ım, o bile biliyordu beni sevdiğini ama ben...

"Bunu defalarca kez yüzünde gördüm."
Derin nefes alıp devam etti.
"Sana bi şey itiraf edebilirmiyim?"

"Eve!"

"Ben Visal'i ilk gördüğüm andan beri seviyorum hem de deliler gibi. Onunla tanıştığımda ben sarhoştum. O ise tesettürlüydü. Gecenin kör vaktinde böyle bi kızın dışarda neden olduğunu düşündüm. O önümden geçerken ben gözlerimle onun nereye gittiğini takip ettim. Mezarlığa girdi. Biz sarhoş halimizle, kafamız iyiyken bile, korkup girmediğimiz mezarlığa o girmişti."

VisYu [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin