VİSAL & YUSUF

136 23 4
                                    

"Seneler geçti ah mevsimler geçti
Bir sen değişmedin bende sevdiğim.
Sevdalar değişti, AŞKlar değişti,
Bi sen değişmedin bende sevdiğim.

Şimdi bilmem ki hangi yol sana ulaşır.
Hangi rüzgarlarda kokun dolaşır.
Her gece gözüm gözümde dolaşır.
Ay mı, güneş misin, ben de bilemedim.

Sen gideli gökyüzü de değişti.
Çağlayanlar denizlere erişti.
Günler geçti, ay geçti ah yıl geçti.
Her durakta hayalini bekledim.

Özleminle geçti aylar seneler.
Hicranla tükendi günler geceler.
Benim kadar sevemez ki kimseler.
Her çiçeğe gül kokunu işledim.
Umut bahçemde sen diye çiçekleri sevdim."*

Şiir bittiğinde yattığım yatakta toparlandım.
Ah be Umut abi sırası mıydı şimdi bu şiiri okumanın?
Telefonumun radyosunu kapattım.  Yastığımın altındaki pinokyomu çıkardım.

"Ah be Yusuf neden gittin ki?"

Cekmecemin içinde duran annemin fotoğrafını çıkardım.
"Anne sana o kadar çok ihtiyacım var ki!!"

Gözlerimin pınarlarında duran yaşın dökülmesine izin verdim. Odamda duran küçük balkona çıktım.

Kardeşim Ömer imekleyerek balkona çıkmış,tam düşecekken Zeliha son anda yakalamış. O günden sonra da çocuk odası bize verilmişti. Allah'tan evde  yoktuk. Yoksa o da bizden bulunurdu.

Balkona çıkıp derince nefes aldım. İmtihan mı yoksa benim salaklığımdan mı oldu tüm bu olanlar?
Neden gidip engel olmadım ki?
Ah evet,hatırladım. Üvey annemin saçmalıklarıyla uğraşmış bi de üsütne dayak yemiştim. Elindeki pinokyaya baktım.
Acaba pinokyo sevdiğimi nerden biliyodu?
Kim bilir belki de silmiştir aklındn beni!
Ya da ,sadece gençlik anısı olarak hatırlar beni ilerde.

Allah'ım sen onu mutlu et. Onun gönlündeki her şeyi hayırlı eyle.

Allah'ım bugünüme şükür olsun. Bugünümü aratma Allah'ım.

Sırtıma dokunulan elle düşüncelerimden ayrıldım.  Sahi düşünmeyi öğrenmişmiydim?
Hayır.
Düşünmeyi öğrenmeden yaşıyordum işte.

Arkamı döndüm.

"Üşüme al"dedi Gül Melek.

Gülümsedim. Uzattığı battaniyeyi alıp omuzlarımdan aşağıya doğru örttüm.

Derince nefes aldım.

Allah'ım sen beni terk etme!
Sensin benim yalnızlığımın tek dostu.
Benim gönlüme senden başka AŞK, Yusuf'tan başka sevgi düşürme Ya Rabb.

Ben seni terk etsemde sen bei terk etme Ya Rabb.
Sen beni beynimle sınama.

Derince nefes alıp gecenin sesliğini dinledim.
Gece bile benim için yaratılmıştı; unuttum, es geçtim, farkına varmadım.

YUSUF

Selam verip tesbihimizi çektikten sonra dua etmek için ellerimizi açtık.

"Allah'ım sen bana sabır ver. Amin"deyip yüzüme sürdüm.

Seccademi toplayıp dolabıma yerleştirdim. Gidip masama oturdum ders çalışmak için.

"Saz çalmayı biliyosun yani!" dedi Aslan'a oda arkadaşımız Mehmet şaşırarak.

"Hıhı evet. Biraz yani"dedi Aslan.

"Çalsana bir şeyler."

Aslan sazı eline alıp tellerine dokunmaya başladı.
Yapılır mu bu şimdi Aslan?

VisYu [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin