VisYu [TAMAMLANDI]

YUSUF

"Benim sana söylemem gereken bi şey var Visal."dedim biraz çekingen bi tavırla.

Ellerim titremeye, kalbim yerinden fırlayacakmış gibi atmaya başladığını hissediyordum.

"Seni dinliyorum."dedi tebessüm ederek.

Onun bir tebessümü, benim iç organlarımın yer değiştirmesine sebep olurken ona böyle bi şeyi nasıl söylerdim?

Derince nefes aldım. Evet! Galiba, artık söylemem gerekiyordu.

"Visal; ben seni seviyorum."dedim. Evet evet bir anda söyledim.

Sanki söyleyen ben değilmişim de oymuş gibi utanmaya başladı.
Yanakları hafiften kızarmaya başlamıştı.
Elleriyle oynamaya başladı.

"Şey; aslında," derince nefes aldı.

Kalp atışlarını duyuyordum resmen.
Kötü bi şey deme, dayanamam lütfen.

"Ben de seni seviyorum."

Ha? "Seni seviyorum." mu dedi?
Allah'ım sen aklıma mukayyet ol!

"Be-beni..."dedim. Heyecandan kekelemeye başlamıştım.

Kafasını salladı. "Evet. Seni seviyorum."dedi.

Gerçekten de beni sevdiğini söylemişti. Gözlerim doluyordu. Mutluluktan ağlayabilirdim. Beni seviyordu.

Yüzünü ellerimin arasına aldım. Alnından öptüm.

Eğer bi erkeğin dudakları kızın alnındaysa ve kızın dudakları o erkeğin boynundaki atar damara değiyorsa, o kızın ve o erkeğin kaderi birbirleri için yazılmıştır. Sözü doğruymuş.

Gözlerimden yaşlar süzülmesine izin verdim.

Allah'ım rüyaysa ya da bi hayalse uyandırma n'olur.

Dııııııt, dıdıdııııııt.
Gözlerimi araladım. Ve evet. Güzel rüyamdan uyandırmıştı bu manyak saat. Kalktım. Elime saati alıp kapatmaya çalıştım. Ama kapanmıyordu. Sinirlenmiştim.
Manyak saat!

"En güzel rüyalarımın katili,
Evlat olsan sevilmezsin...."

Pencereyi açıp saati aşağıya doğru fırlattım.

Oh! Kaldığım yerden devam edebilirdim o güzel rüyama. Koşarak yatağıma atladım. Bir anda kafamı duvara çarpmıştım.

Can havliyle"Aaaaaa" diye bağırdım.
Annemle babam telaşlı bi şekilde odama girdiler.

"Oğlum n'oldu?"dedi annem.
"Aaaa"dedi şaşkınlıkla. Gördüklerine şaşırmıştı galiba.

"N'oldu anne?"dedim telaşlı bi şekilde.

"Oğlum kafan kanıyo."

Ne kafam mı kanıyo. Allah'ım n'olur çok kötü bi şey yoktur. Ya Visal beni bu halimle sevmezse...

"Sanki normalde seviyo mal."dedi iç sesim.

"Sen sus mal belki severdi."

Ya unutkanlık olursa.
"Ne kafam mı kanıyo? Bi şey olmaz demi anne? Geçici unutkanlık falan."

Geçici de olsa Visal'i unutmak istemiyordum.

Babam:" oğlum geçici değil ama bi kaç saat sonra her şeyi temelli olarak unutabilirsin"dedi

Dalgaya mı alıyordu? Ciddi mi söylüyordu acaba?

"Anne, babam ne diyo ya?"dedim ağlamaklı sesle.

Allah'ım Visal'i unutmak istemiyorum. Sen bana yardım et. Amin.

"Alt tarafı bi çizik. Ben hallderim şimdi"dedi annem gülümseyerek.