VisYu [TAMAMLANDI]

VİSAL & YUSUF

Ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Hemen telefonumu çıkarıp İkra'yı aradım.
"Kızııım, sana anlatmam gereken bir şey var...."dedik aynı anda heyecanla.
"Tamam. Kapat. Geliyorum."dedim. Koşarak evlerine gittim.

Kapıyı İkra açtı. Yüzü gülüyordu. Benim de öyle. Hemen sarıldık. Odasına geçtik.

"Kızıım sana anlatmam gereken bir şey var..."dedi heyecanla.

"Benim dee..."dedim.

"Tamam o zaman önce ben."dedi.

"Hayır önce ben."

"İyi anlat o zaman önce sen."

"Hayır hayır önce sen."

"Tamam o zaman birlikte."dedi.

"Aslan evlenme teklifi etti."
"Yusuf geri dönmüş."
"Neee....?"

"Anlat hadi anlat."dedim.

"Aslan gelmiş pencereye taş attı. Ben çıktım. 'Aşağıya iner misin?'dedi. İndim. Evlenme teklifi etti."

"İnanmıyorum."

"Valla. Kızıım, beni lisedeyken de seviyomuş. Ben red ederim diye korkuyomuş. Bu zamana kadar da beni beklemiş. Hayatına hiç kimse girmemiş."

"Vaaay. Eee... sen ne dedin?"

"Ne dememi bekliyosun.?"

"Yani o kadar şey olmuş. Bi 'evet'dersin heralde."

"Hayır."

"Hayır mı dedin.?"dedim şaşkınlığımı gizleyemeden.

"Hayır hayır. Öyle değil. Düşüncem dedim. Yani öyle sazan gibi atlayamazdım kızım. Sonra, bu da dünden meraklıymış diye düşünmesin."

"E peki seviyomusun?"

"Yani..."dedi gözlerini kucağında duran ellerine indirip. Yanakları kızarmıştı. Seviyodu belli.

"Tamam anladık. Seviyosun."dedim.

"Yaaa.... Neyse. Yusuf gelmiş, inanamıyorum kızıım.  E sen nerde gördün?"

"Bizim hastane de çalışmaya başlamış."

"Oha. İnanmıyorum. Yok artık!"

"Öyle. İlk gördüğümde ben de inanamadım. Ama İkra görsen... Off ... (kızarmaya başladığımı hissedebiliyordum.) . Hâlâ beni seviyo bence."

"E yani. Zaten gitmeden önce de seni seviyodu ki. Hep Zeliha karısı yüzünden..."

"Boş ver dedikodusunu yapmayalım şimdi. Onun için kendimi cehenneme atamam."

"Aynen..."

İçeriye Samet daldı. Bu çocuk hep böyleydi. Tamam kardeşi olabiliriz de, hiç demiyo ki 'bu kızlar müsait mi?, değil mi?'diye. İçeriye  girince ayağa kalktık. O da biraz heyecanlı gözüküyordu ama neşeli değildi. Bize imali imalı baktı.
"Kızlar! Bana söylemeniz gereken bi şey var, diye düşünüyorum."

Anladım, kapıyı dinlemiş. İyi de bunun geldiğini niye hiç duymadık?

"Iıı.... Aslında var!"dedik İkra'yla aynı anda.

"Önce seni alalım İkra"dedi İkra'ya.

"Aslan geldi..."

"Evleniyosun"

İkra'nın gözleri şaşırarak açılmıştı. Benimki de öyle. İyi de bunun nerden haberi oldu?

"Ben onu söyleyecektim. Sen nerden biliyosun ya?"dedi hırçınca.