VisYu [TAMAMLANDI]

VİSAL

Çayımdan bir yudum alıp masaya bıraktım. Derin nefes alıp verdim.

"İşi bırakıyorum."dedim.

Babam ağzında bulunan çayı dışarıya doğru püskürttü.
"Ne demek işi bırakıyorum lan."diye bağırdı.

"Yeni bir iş buldum."dedim sakince.

"Ne işiymiş bu?"dedi Zeliha. Ben de ne zaman konuşacak diye bekliyordum. Kaşlarımı kaldırarak ona doğru baktım. Tabiki de cevap  vermeyecektim.

"Ne işiymiş.?"dedi babam.

Çatalımdaki zeytini ağzıma attım.
"Hastanede. Hasta kayıt."

"Nasıl oldu bu?"

"Bi müşterim vesileysiyle."
Allah'ım yalan söylüyorum. Sen beni affet. Amin.

"Hmm. Maaşı ne kadarmış."
Tabiki de onun için önemli olan maaş ay sonunda sıyırıp alacağı için.

"Bin lira."dedim.

Evet yine yalan söylüyordum. Bin beş yüzdü ama bin dedim. Çünkü bütün ay boyunca getirdiğim parayı elimden zorla da olsa alacak ve ben tabana kuvvet yürüyerek gitmek zorunda kalacağım. Zaten kuaförden aldığım yedi yüz elli liraydı ama beş yüz demiştim.

"Yani iki katı"dedi.

"Hı?"

"Kuaförde aldığının iki katı."

"Evet"

"Çalışabilirsin."
Yok canım. İzin vermesen çalışmayacağım sanki. Neyse adet yerini bulsun. Biz yine de "he" diyelim.

"Tamam."

○○○

Kapıyı açtığında "kızıııım sen bugün işe başlamıyormuydun?"dedi ve sarıldı İkra.

"Bugün ilk günün. Yalnız bırakamazdım tabiki de."dedim gülümseyerek.

"Yaaa. Sen harikasın."

Masanın önündeki sandalyeye oturdu. Yüzünde güller açıyordu.

"Saçlarımı örer misin.?"

"Tabi"
Örmeye başladım.

"Dersin kaçta.?"

"On buçukta."

"E nasıl yetişeceksin.? Otobüs falan."

"Samet alacak beni"

"Ha tamam."
İçten içe kıskanmıştım. Ya da kıskanmak değil de imrenmek diyelim. İkisi de uludağ üniversitesi kazanmıştı.
İkra sosyoloji, Samet spor yöneticiliğini kazanmıştı. Zaten onu o cüsseyle bi TSK bi de Besyo alırdı.

"Çok güzel oldu. Çok teşekkür ederim canım benim."deyip sarıldı. Gözleri yaşarmıştı. Ağlıyor muydu yoksa?

"N'oldu?"dedim.

"Hiiiç. Duygulandım bi an."

"Allah Allah. Neden?"

Omuz silkti.
"Ben hep okulun ilk günlerinde senle olurdum. Ama şimdi yoksun. Yaln7z kaldım."dedi üzgünce.

"Yalnızlık mı?"diyerek Samet içeri daldı.

"E sen ne zaman geldin? Hiç duymadık geldiğini!"

"Saliha teyze balkonda görmüş. Kapıyı çalmadan açtı. Kızım lafı niye değiştiriyosun? Adamdan saymıyomusun sen beni?"dedi hafif sinirle. Biraz da kırılmış gibiydi.

"Yok artık Samet! Hiç öyle şey olurmu? Senin yerin ayrı onunki ayrı."

"Duymucam kızım bi daha. Yalnızlık nedir arkadaş?"