Seducing My Cousin's Boyfriend

Kabanata 36

Kabanata 36

He bite, lick and suck every corner of my mouth and I'm drowning at the intensity of his kiss. Noong una'y para niya akong pinaparusahan sa mga halik niya pero nang tumagal ay naging banayad at marahan na rin iyon hanggang sa matangay na rin ako.

I tried to mimic the intensity of his kiss but it's just too much. I pried my hands away from his nape and lowered my hand on his iron clad chest as we're still kissing each other's hard.

Oh God his lips should be illegal!

He's giving me so much... Halos manghina ang mga tuhod ko. Para akong nalulusaw sa mga halik niya. We kiss like our lives depend on it. We don't care about the consequences. I think I already lost my mind. I can't think of anything except of how much I want to return the pleasure that he's giving me. Hanggang sa pareho na kaming pangapusan ng hininga at saka pa lang kami tumigil sa halikan naming dalawa.

Amused and confusion was written on Deo's eyes as he was directly looking into my eyes at the very moment we stopped kissing. Hindi ko maipaliwanag kung ano ang nararamdaman ko ngayon habang nakatingin ako sa mga mata niya. His plump red lips still seducing me to kiss him over and over again but I managed to stop myself to do so.

"What was that?" he huskily asked after a few moment of silence.

"W-What?"

"You kissed me back... What was that supposed to mean?" tanong niya.

Litong lito pa rin ang kanyang mga mata. Kinagat ko ang aking ibabang labi. Hindi ako nakapagsalita. Umiwas ako ng tingin sa kanyan pero agad niyang hinawakan ang braso ko.

"Is that mean... you finally agree?"

"Agree to what?" I answered with a same question. May ngiting nagkukubli sa mga labi ko.

I know what he was saying, gusto ko lang na klaruhin niya kung ano ang ibig niyang sabihin. Gusto kong tanungin niya ulit ako... I want him to convince me again that he's better than Abel for me—that's what he told me before.

"Don't play dumb with me, Elora. I know you know what I'm talking about." He said with an impatient voice.

Nanliit ang mga mata ko at kunwari ay napaisip ako kahit na sa totoo lang ay wala naman talaga akong balak na sagutin ang tanong niya. Pero bago pa niya ulit ako tanungin, nakuha na ng kung sinumang nasa labas ang atensyon naming dalawa nang kumatok ito sa pinto ng restroom.

Kaagad kong kinaladkad si Deo sa loob ng isa sa mga cubicle upang magtago. He was frowning while I am whispering to him to stay put inside of that cubicle for a meanwhile at hindi na rin naman siya nagprotesta pa. Isinara ko na ang cubicle at bago ko binuksan ang pinto ng restroom ay naglagay muna ako ng lipstick sa labi ko dahil nabura na ni Deo ang kanina'y lipstick ko.

Ang nakasimangot na mukha ng isang babae ang nabungaran ko pagkabukas ko ng pinto pero hindi ko na iyon pinansin pa. Pagkabukas ko ay lumabas na rin naman agad ako doon. Sa loob ko'y tawang tawa ako doon habang pabalik na ako sa table namin. Bahala na si Deo kung paano siya makakalabas doon.

"What took you so long?" Abel asked when I came back to our table.

"Sorry... My stomach suddenly got upset." I said, biting my lower lip. "I really feel uncomfortable right now. Pwede bang umuwi na tayo?" bulong ko sa kanya. I made an uncomfortable expression just to convince him that we really need to go now as soon as possible.

Nagsalubong ang kanyang mga kilay at nanliit ang kanyang mga mata. Para bang naninimbang sa pinapakita kong ekspresyon sa kanya ngayon. Kinabahan tuloy ako na baka mahalata niyang nagsisinungaling lang ako. But I felt relieved when he took a deep sighed and finally nodded after a few seconds.