Seducing My Cousin's Boyfriend

Kabanata 41

Kabanata 41

"Saan mo ba ako dadalhin? Sandali nga lang, Deo!" palatak ko habang patuloy kaming naglalakad sa isang madilim na pasilyo.

Hindi na kasi ako makasabay sa sobrang bilis ng paglalakad niya na parang may naghahabol sa amin. Medyo masakit na rin ang paa ko dahil sa suot kong heels. Malayo na ito sa tent at wala nang katao-tao dito. Wala na ring maririnig na kahit anong ingay dito maliban sa tunog ng mga panggabing insekto. Tanging kaming dalawa lang ang nandidito.

Mabuti nalang at huminto naman siya. Humarap siya sa akin. He muttered a cussed when he raked over my body. Nagulat nalang ako nang hubarin niya ang coat niya at saka niya iyong mabilis na itinakip sa katawan ko.

"You're driving me crazy, woman! What the fuck are you thinking walking around in a dress like that?!" he huffed in frustration. He looked extremely pissed. His eyebrows were drawn together and his piercing eyes hard.

Sabi na nga ba eh! May problema na naman siya sa dress ko!

"I was itching to take you upstairs and get you to change since I saw you earlier! Why did he fucking allow you to choose that dress?!" aniya na sa palagay ko'y ang tinutukoy niya ay si Abel.

"Men were probably drooling over you with that fucking dress!" he hysterically said. The vein in his neck pulsing because of anger. Pero kung galit siya, nagtatampo din ako!

"Really? I thought you already forgot about me!" I spat with sarcasm. "Now you're complaining about my dress but you didn't even reply to my texts!" I frowned. Hindi ko iyon mapigilang isumbat sa kanya.

His eyes slid shut and his jaw tensed.

"Fuck! I'm not in the right mood to even check my phone after I saw you kissed by another man that morning!"

I swallowed hard, realizing what he just said. Oh shit! He saw that?

"W-What? N-Nakita mo 'yun?" I was stuttering and it just proved how guilty I am!

Gusto kong tampalin ang bibig ko. Hindi niya sinagot ang tanong ko. Mas lalong nag-igting ang panga niya dahil parang kinompirma ko na ding totoo ang sinasabi niya.

"I thought that's just it for today, but it seems that you also enjoyed my cousin's company, huh? Do you like him?!" bagkus ay sinabi niya. His eyes blazing and flaring with anger.

Nanliit ang mga mata ko sa mga sinasabi niya at naguguluhan ako sa pinapakita niyang galit sa akin ngayon.

Ano ba talagang ikinakagalit niya? Ganun pa man ay kailangan kong magpaliwanag.

"Si Abel 'yung humalik sa akin hindi ako. I didn't expect that! Hindi ko 'yun ginusto, okay?" depensa ko. Through gritted teeth, I hissed, "And wait... what's your problem with your cousin? Nag-uusap lang kami kanina! Wala akong gusto sa kanya! Are you accusing that I'm flirting with him?!" hindi ko na maiwasang magtaas ng boses.

Kitang kita ko ang paghugot niya ng malalim na hininga. Marahas niyang minasahe ang kanyang sentido na parang binibigyan ko siya ng sakit sa ulo. Hindi siya nakaimik kaya mas lalong nag-init ang ulo ko.

Dammit!

Ayokong mag-away kami ngayong birthday niya pero hindi ko matatanggap na pinag-isipan niya ako ng masama! Kung pwede ko lang sabihing hindi ko magagawa ang mga iniisip niya dahil siya lang ang mahal ko! But because I know that I was just his plaything, hindi ko pwedeng ipagsigawan iyon sa kanya!

"You think so lowly of me, Deo. You think of me like an easy woman!" punong puno ng pait kong sinabi. "Siguro nga ganoon ako... because I agreed to our sick arrangement! Mabuti pa siguro, tapusin na lang natin 'to!" pumiyok ang boses ko.