Her Şeye Rağmen(BAEKHYUN)

Bölüm 41

Allahım resmen ekşınsız bölüm yazamıyorum kfdhjgkuhdf Bu bölümü 63254635 günde falan yazabildim çünkü bir yerde aşırı tıkanmıştım ve içimden asla yazmak falan gelmiyordu ama derken bir yerden ilham geldi ve yazdııımmm sonraki bölümlerde ne olacak inanın hiçbir fikrim yok,fikir vermek isteyen allah rızası için versin çünkü aklıma bir şey gelmiyoooo.

Hastanede kalalı 3 gün olmuş ve dün de eve dönmüştüm.Yağmur'un bu hafta okulu yoktu ve bu yüzden benimle kalacaktı.Bugün günlerden çarşambaydı ve Benimde okulum zaten haftaya başlıyordu,bu yüzden güzel denk gelmişti.Nasılım diye sorarsanız eğer,psikolojik olarak hala çöküntüdeydim.Geceleri kabuslar görerek uyanıyor ve sonra uyuyamıyordum.Baekhyun'u yanıma fazla yaklaştırmamıştım son konuşmamızdan sonra.O da çok üstüme gitmemişti.Annem ile babamında olanlardan haberi yoktu,olmaması daha iyiydi çünkü ikisi de deliye döner beni İstanbul'a geri sürüklerlerdi.Bu düşünceyi hemen kafamdan attım ve yatakta sağa döndüm.Gözlerimi ne zaman kapatsam o herifin suratını görüyordum.Boynumda ki izler geçmişti ama hala sızısını hissediyordum.

''Ahh!''Uyuyamayacağımı anlayınca telefonuma baktım.Saat 2 idi ve ben tam bir saattir yatakta uyumak için debeleniyordum.Yok olmuyordu böyle.Üstüme geçirdiğim peluş sabahlığımı giydim ve anahtarım ve telefonumla sessizce evden attım kendimi.Arabaya binip yolun sonunda ki eve sürdüm.Evden içeri sessizce girip ezbere bildiğim odaya sessizce çıktım.Kapıyı açtığımda yatağında uzanan beden nedensizce tebessüm etmeme sebep olmuştu.Parmak uçlarımda yatağa yaklaşıp üstümde ki sabahlığı çıkarttım ve yatakta yanına girdim.Bedenimin yaydığı sıcaklıkla anında beni fark etmiş ve kolları arasına almıştı.Başımı göğsüne koyup bende ona sarıldım.

''Gölge?''Uykusundan çatallaşmış ve sessiz çıkan sesiyle beni yokladı.

''Uyuyamadım.''dediğimde kolları beni daha sıkı sarmıştı.Ona biraz daha sokulup gözlerimi kapattım.

''İyi uykular sevgilim.''Saçlarımın üstüne bir öpücük bırakırken verdiği huzurla hemen uykuya dalmıştım.

Yanımdaki hışırtı sesleriyle yüzümü buruşturdum ve yavaşça gözlerimi açtım.Beni gülümseyerek izleyen bir çift göze ifadesiz bir şekilde bakıyordum.

''Günaydın.''dedi içimi ısıtacak bir şekilde.

''Günaydın.''deyip yatakta doğruldum,o da benimle birlikte doğruldu.Bağdaş kurup bir süre ellerimle oynadım,beni izlemesine izin verdim.

''Hala bana kırgın mısın?''dediğinde sonunda ona bakmadım.

''Birazcık.''Evet hala kırgındım,kin tutan bir insan sayılmazdım ama onu bir türlü tam anlamıyla içimde affedemiyordum.

''Özlemedin mi beni?''Sesinde ki ihtiyaç titrememe sebep oldu,başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım.

''Özledim.''Dudaklarımdan istemsizce dökülen kelime Baekhyun'un gülümseyip dudaklarıma yaklaşmasını sağlamıştı.Beni usulca öperken aynı yavaşlıkla ona karşılık verdim.Kısa süren öpüşmemizin ardından Baek alınlarımızı birbirine yaslamıştı,gözlerimi açmamıştım.Sadece nefes alışverişleri dinledim bir süre,o da benimkileri dinledi.

''Bende seni özledim Gölge,Her gün ayrı ayrı öldüm sen bana bakmayınca,nefes alamadım.''dediklerine bir nebze sinirlenmiştim,geri çekildim.

''Bende sen benimle konuşmadığın yüzüme bakmadığın o süreçte nefes alamadım Baek,biliyorsun bunu.Neler hissettiğimi anlamış oldun,sadece keşke böyle kötü bir deneyimle olmamış olsaydı.''Yataktan kalkıp sabahlığımı aldığım gibi odadan çıktığımda peşimden gelmemişti,yüzü mü vardı ki.Sabahlığımı üstüme geçirirken önünü de bağlamıştım.Aşağı da Chen ve Sehun ile karşılaşmayı beklemiyordum.Saat daha 8.30 du ve bu uykucu bebekler hayatta bu saatte ayakta olmazlardı.