Her Şeye Rağmen(BAEKHYUN)

Bölüm 43

Selam ben geldim,biraz geç oldu fark ettim :( 10 gündür hastalıktan ölüyorum iğrenç bir durumdaydım bu yüzden asla yazamadım elim gitmedi maalesef.Zaten okuyan ve oylayan şöyle 9-10 kişi var sırf onlar için yazıyorum <3 Okuyup oylamayanlara bir şey demiyorum artık...Neysee bu bölüm hatalarım varsa şimdiden özür dilerim mantık hatası vb çünkü başlarını taa 2 hafta önce yazmıştım ve bu gün yeni tamamladım kontrol etmeden direk atıyorum iyi okumalar 

''Bebeğim?''Baekhyun'un bana seslenmesiyle gülümsedim,rüya görüyor olmalıydım hala çünkü onun sesini duyamazdım,gözlerimi açmadım bu yüzden.Saçlarımla oynanmasıyla iyice mayıştım ve uykulu sesler çıkarmaya devam ettim.

''Sevgilim?''Baekhyun'un rüyamda sesini duymak beni mutlu etmişti çünkü şu 3 gündür neredeyse cehennemi yaşıyordum.En sonunda yavaşça gözlerimi açtım,kafamı koyduğum kolumdan kaldırıp bana bakan bir çift gözle karşılaştım.

''Günaydın uykucu,iyi uyudun mu?''Olan biteni idrak edemeyecek kadar şaşkındım şuan.Etrafıma bakındığımda dün olanlar aklıma gelmişti.Tekrardan uyanmış ve bana gülümseyen sevgilime bakınca,

''S-Sen?''diye kekeledim.

''Aman tanrım uyanmışsın!''diye çığırıp boynuna atladığımda sesli bir kahkaha attı ve beni belimden sardı.Geri çekildiğimde,

''Hey,hey neden ağlıyorsun?''deyip düşen göz yaşlarımı bir bir sildi ben tekrardan otururken.

''Bunlar sevinç göz yaşları aptal.''deyip gözlerimi silen eline kocaman bir öpücük kondurdum.

''Beni çok korkuttun,hayatımda hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum.Bunun bir rüya olmasından da ayrı korkuyorum.''diye itiraf edince ağlamam kesilmişti,hala birazcık şaşkındım.Elini yanağıma çıkarıp okşayınca verdiği sıcaklık ile gözlerimi kapattım ve eline yasladım yanağımı.

''Gerçek bebeğim,uyandım.Sabah gözlerimi açtığımda yanı başımda seni uyurken buldum ve seni izledim.''

''Uyandırsaydın ya.''diyerek dudaklarımı büzdüm.Bana yaklaştı,aramızda bir nefes kadar az mesafe vardı artık.

''Kıyamadım.''deyip dudaklarımızı buluşturduğunda anladım bunun bir rüya olmadığını.Elim yanağını okşayıp oradan ensesine çıktığında ona daha çok yaklaştım.Ağzımı aralayıp dilini içeri kaydırmasına izin verdiğimde titredim.Alt dudağına asılıp ısırdığım da ise inlemişti.Dillerimizin buluşmasıyla kapının aniden açılması ve kısa bir çığlık bizi birbirimizden ayırmıştı.

''Hyung!!''Tabikide çığlık atan Sehun'du.Başka birini beklememiştiniz değil mi?Bende beklememiştim. 

''Hay ben senin hyunguna,anın içine sıçmasan olmaz mıydı?''dediğinde Baek kıkırdadım.

''Birileri kendine gelmiş bakıyorum.''Chanyeol içeri  girdikten sonra dedi gülümseyerek.Herkesin yüz ifadesinden Baekhyun'un uyandığı için ne kadar rahatladıkları anlaşılıyordu oldukça.Baek elimi tuttu ve gülümsedi.

''Sizi yalnız bırakacağımı mı sandınız?Daha evlenmem gereken bir konu var.''dediğinde herkes gülmüştü.Bense sevdiğim adamın gözlerinin içine doyasıya bakmanın verdiği rahatlamayla onu izledim,o da beni.

''Evet biz artık çıksak iyi olur,kendimi çifte kumruların yanında fazlalık gibi hissettim.''diyen Suho'ya döndüm hemen.

''Ehh yani hyung dile getirmek istemezdim ama madem kendin söyledin-''Baek konuşunca koluna vurdum hemen.

''Ahh acıdı kızım!''

''Ayıp öyle şeyler denir mi?''

''Kızardın mı sen?''Sesinde ki eğlenir tını daha çok kızarmama sebep olmuştu,kapının kapanma sesiyle odada tamamen yalnız kaldık.