bts 8th member

「 expectation ╳ jimin 」

Obecnie jest 2014 i to pierwszy raz kiedy chłopcy słyszą jak śpiewasz i tańczysz podczas przygotowania do debiutu.

Byłaś w pokoju do nagrań i miałaś na głowie słuchawki. Chłopcy, teraz, jak już ich poznałaś, byli po drugiej stronie ściany.

Wcześniej cię przywitali i było miło, z wyjątkiem jednego, Park Jimina. Nie wiedziałaś, dlaczego cię nie lubi, ponieważ zawsze był miły dla fanów, szczególnie podczas spotkań fanowskich. Słyszałaś nawet, jak rozmawiał z Hoseokiem, że powinnaś przestać się denerwować.

Powrót do teraźniejszości.

Byłaś gotowa śpiewać, ale byłaś nieśmiała z powodu wszystkich spojrzeń, które dostawałaś od chłopaków.

„Uh... Uhmm."- piosenka już się zaczęła. Byłaś tak zdenerwowana, że nie zaczęłaś śpiewać.

„Okay, zacznijmy od nowa."- usłyszałaś, jak mówi facet kontrolujący muzykę.

„Dalej T/I!"

„Nie wstydź się!"- usłyszałaś, jak dodają ci otuchy i sprawiło to, że poczułaś się lepiej. Ale widziałaś, jak Jimin się śmiał, ponieważ spodziewał się, że poniesiesz porażkę.

Dodało ci to pewności siebie, bo kochałaś udowadniać ludziom, że się mylą. Zakaszlałaś lekko, czyszcząc gardło i pokazując chłopcom kciuk w górę.

Piosenka znów zaczęła lecieć, ale tym razem zaczęłaś w czasie. Śpiewałaś i uderzałaś doskonale we wszystkie nuty.

Chłopcy klaskali, kiedy skończyłaś.To sprawiło, że wyszłaś na zewnątrz i śmiałaś się z nimi. Wszyscy wyszliście z budynku. Chłopaki poszli przodem. Przeszłaś obok Jimina i powiedziałaś:

„Chyba sobie poradziłam."- uśmiechnęłaś się, zanim poszłaś dalej. Jimin zamarł, zdając sobie sprawę, że jesteś lepsza niż myślał.

|notatka autora|

Cześć! Przepraszam, jeśli moje historie stają się coraz krótsze. Obiecuję napisać więcej wciągu najbliższych kilku dni. Dzięki za przeczytanie mojego ff!

Wiem, że Mochi nie jest taki prawdziwym życiu, ale to fikcja, więc proszę zrozum ฅ'ω'ฅ