bts 8th member

「Mad ╳ bts [II]」

Wstałaś z łóżka, próbując złapać oddech, a słone łzy płynęły po twoich policzkach.

"T/I?"- usłyszałaś głos.

Spojrzałaś na drugie łóżko, które było puste, gdy kładłaś się spać. Teraz leżał na nim Jungkook.

"Czy wszystko w porządku?"- zapytał.

"Nic mi nie jest."- odpowiedziałaś, otarłaś łzy i po raz kolejny się położyłaś.

Leżałaś twarzą do ściany, a łży nadal wylatywały z twych oczu. Po chwili poczułaś, że ktoś szarpie twój koc.

To był Kookie, który położył się obok ciebie i mocno przytulił.

"Proszę, przestań płakać."- poprosił, sprawiając, że płakałaś jeszcze mocniej.

"Tak mi przykro."- powiedziałaś.

"Wiem."- poklepał cię po włosach i ułożył podbródek na twojej głowie.

Zasnęłaś w jego ramionach tylko po to, by zostać obudzoną przez Słoneczko - mam na myśli Hoseoka.

Odwróciłaś się i zobaczyłaś, że Jungkooka już nie było obok ciebie. Ogarnęłaś się i ruszyłaś w stronę kuchni, spodziewając się, że chłopcy będą jeść śniadanie.

Byli tam Yoongi i JK uśmiechający się teraz do ciebie. Wydawało ci się, że rozmawiali o czymś, zanim weszłaś.

Ruszyłaś w stronę stołu i usiadłaś naprzeciw Jimina, który nadal był dziwnie spokojny.

"Jiminie, przepraszam za to, co zrobiłam."- powiedziałaś, trzymając go za dłoń. Lekko się wzdrygnął, ale wciąż się do ciebie uśmiechnął.

"W porządku, wiem, że nie chciałaś."- pocieszył cię i wszyscy zaczęliście jeść.

"T/I, myślę, że po raz pierwszy widzieliśmy cię w takim wydaniu."- powiedział Namjoon.

"Nie wściekam się łatwo, Taehyung-ahh musisz być bardziej ostrożny."- powiedziałaś, patrząc na niego, a on stał się nagle bardzo nieśmiały. Wszyscy się z niego śmiali, bo najwyraźniej się ciebie bał.

"T/I, nie wiedziałem, że jesteś taka, kiedy się wściekasz."- burknął chłopak i zaczął bawić się jedzeniem.

"Już dobrze, już nie będę."- uśmiechnęłaś się do niego, a on to odwzajemnił i przytulił cię.

***

Przetłumaczyłam to w przerwie w pisaniu notatki na WOS, lol.