Perfect Together

Chapter 52: Distant

*****

         "Wala ka bang balak gawin today? Your free today ah." Tanong ni Jerome sa alaga na nakasalampak sa sala habang nanonood ng isang fashion show. Still  wearing her pajamas kahit tanghali na.

         "Obviously wala." Walang ganang sagot ni Cora.

       "Ikaw nga Coralyn umamin ka nga saken. May problema ba kayo ni Tanner?" Jerome.

       "Problema? Wala ah. Mukha ba kameng may problema?" Maang-maangang sabi ni Cora.

       "Ako pa ba ang lolokohin mo? I know you well noh." Jerome.

      "I dont know what you're talking about, Ume." Cora said ng hindi tumitingin sa kausap.

      "Kung wala kayong problema baka kanina ka pa wala dito. Its either ipinagluto mo sya ng pagkaen, you work out with him, or you wait for him para makapag-date kayo after ng trabaho nya." Litanya ni Jerome.

      "Hay naku, Jerome. Ang dame mong alam. Hindi ba pwedeng gusto ko lang magpahinga at magrelax today?" Cora.

      "Well, maniniwala pa ko kung ngayong araw ka lang ganyan. Eh, ilang linggo ko ng napapansin na parang ang distant mo kay Tanner eh. Kaya aminin mo na. May problema ba kayo?" Hindi parin sumusukong pagpapaamin ni Jerome sa alaga.

     "Wala nga. Pero....." Cora paused. Pinag-iisipan kung sasabihin ba sa manager ang narinig nyang usapan ng boys sa kusina ng condo nya a weeks ago.

     "See? Meron nga. C'mon, tell me. Manager mo ko slash kaibigan. Tapos maglilihim ka saken?" Jerome.

      "Oo na. Sasabihin ko na." Huminga muna ng malalim si Cora bago magsalita uli. "I overheard them nung magkakasama tayo sa condo. Mag-si-seal sya. May plano syang mag-marine."

      "Oh my! Sinabi na ba nya sayo ang tungkol don?" Napasinghap at natuptop ni Jerome ang bibig sa narinig.

      "That's the problem. Hindi nya pa sinasabi saken until now. He's going to leave me to join Marine, Ume." Pumiyok pa si Cora sa huling sinabi dahil naiiyak na sya.

      "Baka naman wala pa kase syang lakas ng loob na sabihin sayo. Humahanap pa yon ng right timing at lakas ng loob. Dont think too much, okay?" Jerome said trying to console Cora.

       "I can't help it. He's going to leave me, Jerome." Frustrated na pinunasan ni Cora ang luhang hindi nya na napigilang pumatak.

      "Wag ka nga munang mag-isip ng ganyan. Malay mo naman hindi nya pa sinasabi kase nag-dadalawang isip pa sya di ba? Baka hindi pa sya sigurado kung tutuloy nga sya sa pagmamarine." Lumapit si Jerome sa alaga at hinagod ang likod ng alaga. "Lalo lang kayong magkakaproblema kung iiwasan mo sya. Talk to him. Tell him na alam mo na yung tungkol don."

       "And then what? Pipigilan ko sya? I will them him that i dont want him to join marine? That i dont want him to leave me?" Hindi na napigilang umiyak ni Cora while saying that.

      "Kung yun ang gusto mo, why not tell him." Jerome.

      "Im not sure kung kaya ko syang pigilan. Hindi ko alam kung kaya kong maging selfish." Cora.

     "Hay... Talk to him first. Saka ka mag-decide, okay? That's the right thing to do. Pag-usapan nyo ng maayos. Kesa magkasira kayo ng dahil lang sa narinig mo." Jerome.

     "Okay.... I'll talk to him." Nagpupunas na ng luhang sabi ni Cora.

      "Good. Now, fix yourself and go talk to him." Jerome.