Grup Adı: 4×4

" Bir hoş geldin demek yok mu?"

HOŞ GELDİN KUZUM...

" Sırık beni bırak!" dedim ve hemen indirdi beni yere. Gözleri ve burnunun ucu hafifçe kızarmıştı.

" Gözlerin ve burnun kızarmış!" deyip güldüm, o ise sadece gülümsedi. " Kutup yıldızı bana neyi anlatacak Sırık?"diye sordum anında ciddileşerek.

" O kişi sana ileride seveceğin adamı hatırlatacak, ona bakarak kendini bulacaksın."durdum ve gözlerimi irileştirerek baktım.

" Bunu neden söyledin şimdi?"

" Sana ne Atom Karınca'cığım?"

- ÖZET -

Verdiği cevap sebebiyle dişlerimi sıktım. " Sırık, döverim dedim."

" Ben de biliyorum dedim." o esnada bana doğru birazcık yaklaştı. Daha sonra ne olduğunu anlamamıştım ki eğilerek dizlerime kadar uzanan ceketimin ucundan tuttu ve fermuarını boğazımın altına kadar çekti. Hiç tepki veremedim. Donup kalmış bir vaziyette aval aval suratına bakıyordum. " Hava soğudu Atom Karınca, ondan. Bu halinle çekilmiyorsun hasta halinle... Allah korusun." dedikten sonra şapkamı da kafama geçirdi.

" Sırııık!"Yüzüme baktı. Ardından elini bu defa yüzüme uzattı. Tek hamlede dudağımın üzerindeki bıyığı çekip aldı. Ardından hızla kendi dudağının üzerine taktı. " Valla Mahmut ağabeye benziyordun Atom Karınca."

" Sende şuan Davulcu Davut amcaya benzediğinin farkındasındır umarım." dişlerini belli ede ede güldü. Daha sonra karnına üç dört defa vurdu. " Ne yapıyorsun?"

" Davul çalıyorum..."

" Ya saçmalama, bağırsaklarınla miden birleşip ağzından çıkacak şimdi!" bu defa sağlam bir kahkaha attı. " Hadi gidelim!"

" Dur!" dedim hemen ve ağacın dibindeki perukla eteğe yaklaştım. Peruğu kafama taktıktan sonra eteği hızla üzerime geçirdim. Ama bana elbise gibi olmuştu. Hem de ceketle olmamıştı. Bu sebeple ceketi çıkardım. " Atom Karınca o ceketi giyiyorsun hemen." dedi. Ona dönüp dil çıkardım. " Giymeyeceğim, üşümüyorum ben!"

" Hayır hava soğuk, üşümesen bile üşüyeceksin! Hemde o dilini ağzının içine al, çocuk musun sen? "durdu ve ekledi. " Sen bir Atom Karınca'sın."

" Ya üzerimde uzun kollu bir kazak var zaten etek de giyeceğim." güldü. " Hem beni annem bile bu kadar düşünmemişti. Sen niye-" sözümü böldü.

" Hasta halinle hiç çekilmezsin dedim ya."

" Bana ne ya hem aslında sana ne. Giymeyeceğim dedim." O esnada hızla yanıma yaklaşıp yere attığım ceketi aldı ve omuzlarımın üzerine atarak kollarını önden düğüm yaptı.

" Tam da hediye paketi gibi oldun!"

" Sırık çöz beni!"

Hızla ayaklarımdan tutarak tek omzu üzerine attı. " Sırığğk!" diye bağırdım. Ellerimi kullanabilseydim şuan yumrukluyor olacaktım onu.