SoulMate (COMPLETE)

14

Today is just a usual working day. Madami pa din guests pero at least gamay ko na ang mga dapat gawin. May mga pagkakataon man na nahihirapan ako, nandyan naman ang mga katrabaho ko to help me.

It is almost out and mag-isa lang ako uuwi ngayon kasi off ni Agua. Buti na nga lang din at medyo maaga pa. Lord told me na di din nya ako masusundo ngayon kasi may kailangan syang tapusin sa shop.

Palabas na ako ng hotel ng nakasalubong ko si Ton.

"Di man lang tayo nagkita the whole day pareho pala tayo ng shift." He said ng magkasabay na kami maglakad.

"Oo nga e. Sobrang daming guest ngayon." And also, nasa back office sya. Kaya di din talaga kami magkikita.

Ton is a nice guy. Ilang beses na din kami nagkasama sa front desk and he's funny too. Sobrang lakas ng sense of humor nya. Kaya lalo din sya nagustuhan ni Agua. He's approachable too. Usually Agua will ask him questions since sila talaga ang lagi magkasama and he will gladly help him. Tututukan pa nya ito para mas maintindihan. Oh! And may girlfriend na sya. Ang ganda nga e.

"Kaya nga. Buti off ni Rods kung hindi, magrereklamo yun sa tambak na papel sa harap nya." Natatawa na napapa-iling nyang sabi.

We're almost outside ng napansin ko si Lord. Akala ko may tatapusin sya? Nakatitig sya sa akin. I can sense na dark ang aura nya. Bakit na naman kaya?

"Nandyan na boyfriend mo. Una na ako Pia ha?" He waved goodbye and I just nodded.

Ng nakalapit na ako sa kanya, hahalikan ko dapat sya sa pisngi pero iniwas nya ang muka nya. Anong problema? Pumasok na lang sya sa sasakyan nya kaya napapabuntong hininga na lang ako na sumunod.

When he's driving, hindi pa din sya kumikibo at derecho lang ang tingin sa daan. I'm starting to feel nervous kasi ganito lang naman si Lord pag may problema kami. But I took my time. Pagod ako and ayaw ko na magsabay ang init ng ulo namin.

Ng napatingin ako sa daan, hindi ito papunta sa bahay namin. So I suppose we will be having dinner first. At tama naman ako. Nagpark sya sa isang italian restaurant. He went out ng hindi pa din ako kinakausap. Haaaay. Ang bugnutin talaga. Sumunod na lang din ako. Lagi ka naman sumusunod e.

He ordered our food. Siguro sa mahigit isang taon, nakabisado na nya kung ano ang ayaw at gusto ko sa pagkain. Or, ganun lang talaga sya. He never asks me naman kasi what to order. Nagugulat na lang ako ng pag dating ng order nya, lahat naman ay gusto ko.

I gave him enough time kaya nagsimula na akong magtanong. "How's your day?" Parang wala naman syang narinig. "Heeey." I hold is arm. Hindi man nya iniwas pero wala din naman syang reaction. I sigh. I need longer patience. "Anong problema Lord?"

When he look at me, I saw anger in his eyes. Galit sya? Bakit? Pero hindi pa din sya nagsalita.

"Wala tayong malulutas kung tatahimik ka na naman." Kahit ilang beses kong sabihin kay Lord na ayoko tong ugali nya, hindi nya talaga mabago bago. So I stop there. Ang hirap kasi amuin ang taong di mo naman alam kung bakit galit sayo in the first place.

Na-upo na lang din ako ng maayos at hinintay ang pagkain.

"Pag pala hindi kita nasusundo, may ibang sumasabay sayo no?" I can feel his sarcasm. "Sabagay, madami nga palang umaaligid sayo. At mukang nag-eenjoy ka naman. Masaya ba Pia?"

Dun na naubos ang pasensya ko. "Ano na naman ba yang sinasabi mo?" Alam kong ramdam nya ang inis ko.

"Pa-inosente ka pa." Nang-uuyam nyang sabi. "Sawa ka na Pia? May iba na bang kaya kang pasigawin sa sa-"