SENSELESS / Dramione

💎Onu İstemiyorum

Narcissa revirde yatan Kevin'ın gözlerini açtığını gördüğünda panik olmuş bir şekilde ellerini onunkilere sarmıştı.
"Çok üzgünüm. Böyle olacağını tahmin etmemiştim."
Kevin bir süre ona baktı. Kızın perişan olduğu ortadaydı. Narcissa onun bu halini gördüğünden beri kendini suçlamadan edemiyordu. Kevin gözlerini başka bir yere çevirdilten sonra derin bir nefes aldı.
"Ama benim düşünmem gerekiyordu."
Ortama derin bir sessizlik çökmüştü şimdi. Narcissa ne demek istediğini anlamamıştı.
"N-nasıl yani?"
"Zaten ilişkimizin sonsuz olmayacağını en başından beri biliyorduk değil mi?"

Narcissa başını iki salladı.

"Nasıl böyle bir şey söyleyebilirsin?" Dedi zorlukla. Bu kadar basit miydi yılların inşa ettiği bir ilişkiyi yerle bir etmek?
"Gerçek bu. Zaten uzun süreli ilişkileri sevmediğimi de biliyorsun. Bir de kızın ailesi beni öldürmeye çalışırsa kesinlikle bu iş olmaz."
Narcissa onun ciddi olup olmadığını anlamaya çalışıyordu şimdi. Görünüşe göre Kevin gayet kendinden emindi.
"Ayrılmak mı istiyorsun?" Diye sordu doğrulduğu koltuğa çökerken.
Kevin başını aşağı yukarı salladı.
"Sana olan hislerim bütün bunlara katlanabilecek kadar büyük değil."

Narcissa ağlamak üzere olduğunu farketti. Sevgilisi olması bir kenara Kevin onun en yakın arkadaşıydı. Yılları göz önüne gerirdiğinde bunu ona yaptığına inanmıyordu.
Kalbini kurmıştı ama o bir Black'ti. Ablasının dediği gibi hiçkimse Black ailesini aşağılayamazdı. Narcissa hızla gözyaşlarını sildi yanaklarından.
Narcissa yüzüne bir gülümseme yerleştirdi. Yine de acı çektiği belli oluyordu.
" Sakın bir daha gözüme görünme."
Genç kız koşarcasına revir odasından çıktı. Bütün hayalleri tuzla buz olmuştu. Kevin'ın hep yanında olacağını sanıyordu oysa. Gözyaşlarını daha fazla tutamayarak koridorda ilerlemeye başladı. O sırada çarptığı bedenle bir kaç adım geriledi. Yüzünü saklarken özür dilemeye hazırlanıyordu ki karşısındaki Lucius Malfoy'du.
" Önüne bak Blac- Neden ağlıyorsun!"

Narcissa hızla kafasını eğip Lucıus'un yanından hızla geçti. Lucıus bir süre durduktan sonra arkasından koştu.
"Biri bir şey mi dedi?"
Narcissa hala yürümeye devam ediyordu. Konurşursa hıçkıracağını biliyordu. Lucıus kolunu yakaladıktan sonra çenesini ona bakması için kaldırmıştı usulca. İkisinin bakışları birbirine çarpıyordu şimdi.
"Ne olduğunu anlat."
Narcissa kolunu ondan kurtardı.

" Önemsiyormuş gibi davranmayı bırak! Dalga geçmeniz için dedikodu malzemesi olmayacağım."

Narcissa koşar adımlarla kızlar yatakhanesini girdi. Lucius ise arkasından öylece baktı. Bütün duygularından kurtulmak istiyordu senelere yzanan. Ona sahip olamadığı her an canının yanmasını artık istemiyordu. Narcissa'nın çıktığı revir odasını izledi bir süre.

💎💎💎

Draco koridorda yürümeye başladı. Hermione bunu hak etmişti. Altın üçlünün arasını bozmakla kalmayacak ondan da intikam almış olacaktı. Draco aniden durdu. Neyin intikamını?

Hermione uzun zamandır ona kötü bir şey yapmamıştı. Draco kararlı adımlarla yürümeye devam etti. Ona kötü davranmak için sebebe ihtiyacı yoktu. Ne de olsa o bulanıktı. Niye suçlu hissedecekti ki?

O sırada yanına iki kızın yaklaştığını görmüştü. Adımları yavaşlarken kafasında soru işaretleri dolanmaya başlamıştı şimdi.

"Ben Jenna."
Draco önündeki kızlara baktı sorarcasına. Gerçekten buna hiç zamanı yoktu.
"Bir şey mi var?" Dedi kaşları çatılırken.

Bu sefer sarışın olan konuştu.
"Ben de Lola."
"Bir şey söyleyecekseniz acele edin."
Sarışın olan devam etti.

"Yakında balo var. Yani eş seçtin mi diye merak ettik."
Draco ne istediklerini sonunda anlamıştı. Hogwarts belki de hiç değişmemişti. Sonuç olarak artık bir Malfoy olmasa da en popüler Slyhterin grubunun bir üyesiydi.
"Evet."
Draco aralarından geçip yürümeye devam etti. Daha da uzun tutmamıştı sohbeti. Aklı tekrardan Hermione'ye takılmıştı. Geldiklerinden beri tek yaptıkları didişip durmaktı ve sürekli geri döneceklerine inansalar da hiç bir aşama kaydedememişlerdi. O sırada revir odasından çıkan Lucius'u farketti. Ondaki garipliği hissettiği an hızlıca yanına gelmişti.