SENSELESS / Dramione

💎Kavga

Lucius ve Draco şimdi kızın yanında duran Siriu'a çevirmişlerdi bakışlarını. Etraftaki gerginlik elde tutulur cinstendi. Lucius en sonunda dayanamayrak konuştu.

"Şimdi de bulanık bekçisi mi oldun?"

Sirius buna güldü. Kolunu hermione'nin omzuna atmıştı rahat bir şekilde. Hermione önce irkildikten sonra bir şey yapmamaya karar verdi. En azından bu seferlik kendisini çapulcuların koruması altına aldığını fark ederek izin vermişti buna.

"Adaletten yanayım demeyeceğim Lucius. Sadece toz ol."

Bu genç Malfoy'u sadece daha da ateşlendirmişti kavga için. Alaycı bir şekilde gülümserken ona doğru bir adım attı.

" Biri adını sorduğunda ne diyorsun Sirius. Sadece Sirius mu? Yoksa sen de mi Potter olmaya gönüllüsün?"

Hermione omzunu tutan elin sertleştiğini hissetti. Sirius'un yüzüne baktı. Tam aksini kanıtlar gibi gülümsüyordu. Genç adam bu sözlerden oldukça fazla etkilenmişe benziyordu. Yine de belli etmemişti.
"Ben kukla olma kaderimden kurtuldum Lucius. Kendi yolumu takip ediyorum." Dedi kararlı bir şekilde.

"Reddedilmiş birisin Sirius. Ailen bile seni istemediğine göre sanırım benim düşüncelerim sana fayda etmez." Diye cevap verdi Lucius dalga geçer gibi gülümserken. Kütüphaneye devam edecekti ki Sirius'un sesini duydu.
"Bir gün. Bir gün hissedeceksin Lucius. Ailen senin hayatınla oyuncak gibi oynadığında özgür olmadığını anlayacaksın."

Lucius buna karşılık vermeden kütüphaneye girmişti. Draco da arkasından gitmeden hemen önce arkasında duran Hermione'ye kısa bir bakış attı. Aynı eskiden olduğu gibi, karşı taraftalardı.
Sirius birden kolunu Hermione'den çözüp koridorda ilerlemeye başlamıştı. Oldukça dalgın ve üzgün görünüyordu. Hermione onu takip ederken yapabileceği bir şey olup olmadığını tartıyordu kafasında.

"Sirius. Sirius iyi misin?" Dedi sık adımlarıyla ona yetişmeye çalışırken.

Erkekler yatakhanesine vardıklarında Sirius Hermione'ye arkası dönük bir şekilde konuşmuştu.
"Ben..Biraz yorgunum. Sonra konuşuruz."
Hermione üstelemenin yararsız olduğunu anlayıp ortak salona yöneldi. Sirius'un bu dönemde aile sorunları çektiğini bilmiyordu eskiden. Demek ki bu onu herkesin düşündüğünden çok daha fazla etkilemişti. Nasıl etkilemezdi ki? Yalnızca Sirius belli etmemek için çok uğraşmıştı belki de. Adımlarını hızlandırdı. Lily onu bekliyor olmalıydı.

💎💎💎

Hermione gece uyandığında yanındaki yatakta yatan kıza baktı. Derin uyuyor gibi görünüyordu. Akşam biraz oturduktan sonra kalkıp uyumaya gelmişlerdi.

Hermione yerinden doğrulup pijamasının üzerine pelerinini giydi. Uyku tutmuyordu bir türlü.
Koridorda yürümeye başladı. En sonunda kütüphaneye vardığında kapının yanındaki masada sıcak çikolatalar olduğunu gördü. Bu uygulamayı gerçekten sevmişti. Eğer Ron burada olsaydı kesinlikle bir kaç ay içinde uygulanmayı bırakırdı.Dünyada Ron'a yetecek sıçak çikolata olduğuna inanmıyordu Hermione.

İçlerinden bir tane alıp içeri girdi. O sırada kitapların içine gömülmüş Draco'yu görmesiyle de şaşkınlıkla gerilemişti. Yanında bir mum vardı. Dalmış olduğunu görerek sessizce konuştu.
"Malfoy?" Demişti fısıltıyla.
Draco kafasını kaldırdı. Gördüğü manzara onu hiç şaşırtmamıştı. Artık ona Malfoy adıyla seslenen bir kişi kalmıştı çünkü.

"Ne var Granger?"

Hermione Draco'nun önündeki kitaplara bakarken eline geçeni de üstten bir şekilde incelemeye başlamıştı.
"Ne okuyorsun?" Dediğinde Draco'nun laf söyleyeceğimi anlayarak oflamamak için kendini zor tuttu.
"Ben senin gibi uyuklamak yerine geri gidebilmemiz için uğraşıyorum."