Deli Dolu

Onikinci Bölüm;

"Kafana silah dayayıp iyilik sıkmak istiyorum."

Okan'ın Dilinden ;

Kalbim hükümsüzlüğünü ilan etmiş ,sadece sen diye atmaya başlamıştı.

Tatilden erken dönmüştük ,sayemizde.
Bizim yüzümüzden insanlarda eğlenememiş yarım kalmıştı ama deli kız beni korumuştu bu hoşuma gitmiş ,ona karşı olan durdurulamaz hislerim biraz daha artmıştı.

Tatil dönüşü ,Fırat'ın evinde maç izliyorduk.
Ablam'ın arayıp ağlayarak eve gel demesi üzerine apar topar kalkmış hiç gitmek istemedigim o lanet eve gitmiştim.

En son gelişimde fazlasıyla kavga gürültü olmuştu ,yine yaşanacaktı biliyordum ama ablamın ağlamasına dayanamıyordum.

Eve girer girmez ablamın odasında bulmuştum kendimi.
Onların yüzlerini görmeye ,seslerini duymaya bile tahammülüm yoktu.

Ablam boynuma sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

"Ne olduğunu anlat yoksa ben içerdekileri doğrayacağım!"

"Ben sana güveniyorum ,yapmazsın ama inandıramıyorum Okan."

"Ne yapmışım abla ?"

"Geçen gün geldin ya."

"Eee ne olmuş ?"

"Sen gittikten sonra evden beş yüz bin çalınmış ."

Ablamın ağzından çıkanlarla şoka girmiştim. Paranın çalınması değildi şaşkınlığım ,o kadar paranın bu evde ne aradığıydı.

"Yani ?"

Yüzümü avuçlayıp "Senin çaldığını söylüyorlar Okan."dedi.
Hıçkırarak tekrar ağlamaya başladı.

"O kadar parayı çalıp götümemi sokacağım abla ,akıl var mantık var ,kes ağlamayı ya !"

"Dinlemiyorlar beni ,ben biliyorum yapmazsın."

"Valla yaparım niye yapmayayım bilseydim çalardım ama şuan benlik bir durum yok."

"Bu babam bu kadar şerefsiz değildi ,hep Zehra yüzünden !"

"Babam hep böyle şerefsizdi,sadece annem engel olurdu ,keşke annem hayatta olsaydı ."

"Keşke."dedi içli içli.

Annemi çok özledim ,özlüyorum.
İliklerime kadar özlemini ,hasretini çekiyorum.
Annemle fazla anım yoktu ama hatırlıyordum simasını, saçlarımı okşayıp ,her yerimden öptüğü anları. Yedi yaşındaydım bu dünyadan göç ettiği zaman.
Küçüksün bir şey anlamıyorsun ki ,büyüyünce kırılıyor ,üzülüyor ve hayatı bilmediğini fark ediyorsun.
Arayıp ne yapacağım diye soramıyorsun ,hastalandığında , üzüldüğünde,mutlu gününde duygularını paylaşmak istiyorsun ama annen yok.
Başarılı olmuşsun ,başarınla gurur duyan ,övünen yok.
Annene en çok ihtiyacın olduğu zamanlarda annen yok,mezarı var!
Bir de onun mezarda olmasına neden olan insanlar...

Param parça oldum ama hala ablamı toparlamaya çalışıyordum.
"Abla başka bir sorun mu var ? Buna bu kadar ağlamazsın sen ?"

Hızla yanaklarını silip toparlanmaya çalıştı.
"Valla bu yüzden ağlıyorum Okan ,başına bela olacaklar ,çok korkuyorum ."

"Korkma kimse bir şey yapamaz bana ."

"Ah Okan."

"Ben gideyim abla babam gelmeden ,olay çıkmasın."