Deli Dolu

Ellialtıncı Bölüm;

Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfenimsi deli dolularım ❤️

Bölüm Şarkıları;

İrem Derici & Eda Sakız- Papatya

Cavlas- Gerçekler

"Deli kızlar güzel sever."

Efes'in Dilinden;

Güzel şeyler düşün güzel şeyler olsun teorisine inanan biri değildim, asla olmadım. Hep en kötüsünü düşündüm, en kötüsünün bile en kötüsünü düşündüm. Çünkü ben ölecektim, yani her an bunu bilerek yaşayınca hayat çok da toz pembe olmuyordu ama ben inatla oldurmak istedim. Hayal dünyasında yaşadım sürekli, olmayacak şeyleri hayal ettim, arzuladım.
Şöyle bir durdum ve nefes aldım, geriye baktım. Bir yıl önce okula gidip gelen hayal kurmak için sürekli uyuyan biriydim, bazen rüyamda birine aşık olduğumu görüyordum, o rüyayı görmek için sıklıkla uyurdum. Hayal dünyası ile rüyalar arasında mutlu olmaya çalışan bir insan için bu yaşadıklarım fazlaydı, bunlar hayal bile edemeyeceğim kadar güzeldi.

Okan'la tanışmamız, aklıma geldiğin de hala gülümsüyorum oysa o zamanlar çok canım yanmıştı. Kalbimin onun için titrediği o an, gözlerimi sımsıkı kapatıp huzuru yudumladım, bir insan geçmişiyle huzur bulabilir mi ben buluyordum. Çok üzüldüm, çok kırıldım. Bu noktaya gelene kadar çok şey kaybettim kendimden ama buradaydım işte, mutluluğun tam orta yerindeydim.
Sevdiğim adam yanımdaydı.

Sigarasını yakıp içine çektiği dumanı gökyüzüne üflediğinde bu ritmik hareketlerine alıştığımı fark ettim.
"Neye gülümsüyorsun?"
Bir an irkildim, gözlerinin siyahına baktım.
"Bizi düşünüyorum."

Ansızın uzanıp yanağımdan öptü, parmak uçlarımı yanağıma koyup dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Beni unutma."

Kaşlarım çatılırken söylediğini idrak etmeye çalışıyordum.
"İzleyelim mi akşam?"
Telefonunu gösterdi, filmden bahsediyordu.
Elimi uzatıp yanağını kavradım.

"İzleyelim."

Başını önüne eğip sigarasını içerken onu izliyordum.
"Bazen bir anda uyanacakmışım gibi hissediyorum..."
Kuruyan dudaklarımı ıslatırken eğik başını kaldırıp gözlerimin içine baktı.
"...Bu yaşadığımız herşey ya bir rüyaysa diyorum kendime..."

Elini uzatıp elimi tuttu, elimin üzerine öpücük kondurdu ve devam etti.
"...Ben bu mutluluğu yaşamayı hak edecek hiç bir şey yapmadım çünkü. Korkuyorum, bir anda uyanıp sahip olduğum herşeyi, yani seni kaybedeceğim diye. Ama sonra yok diyorum ya rüya falan değil, yaşıyorum işte. İçindeyim, bir gün uyanırsam bile, hiç yaşanmamış dahi olsak bu hissettiklerimin baki kalacağına eminim. Bu duygu güçlü kalmamı sağlıyor."

"İnsan inanamıyor mutlu olduğuna."

Gülümsedi, içim titredi.

"Evet, inanamıyorsun. Bir şey söyleyeyim mi?"

"Söyle birtanem."

"Şartlar ne olursa olsun seni sevmekten hiç vazgeçmedim..."
Başımı omzuna yasladım, "Bende öyle."deyip elini sıktım.

Islak saçlarıma öpücük kondurup derin bir iç çekti. Mutluydu ama anlamsız bir hüzün vardı üzerinde.
"...Efes, hayatımı güzelleştirdin. Her anlamda, teşekkür ederim güzelim."

"Ya Okan, ağlarım ama böyle konuşma."

Gülümsedi, elini belime atıp sarıldı.
"Ağlama. Hadi bir kez daha yapalım."
Gözlerim istemsizce büyürken geri çekildim.
"Ne?"