Deli Dolu

Yirmisekizinci Bölüm;

Bölüm şarkısı;
Özlem Akgüneş- Korkuyorum

"Yeter be diyerek hayatımdan kaçasım var."

Efes'in Dilinden ;

Hiç benim olmayana çok kırgınım.
Yeni bir gün, belki üzgün ama yine de yarınlardan umutlu.
Herşey neden bu kadar derli toplu, saçım, başım, kıyafetim, içim darmadağınken böylesine?

Annemlere tatil boyunca okul gezisi olduğunu söylemiştim. Bugün pazardı ve annemler evdeydi. Dışarıya çıkmak dahi istemiyordum. Okan'la karşılaşma ihtimalimin yüksek olduğu hiç bir ortamda bulunmak istemiyordum.

Çünkü olmuyordu, bizden bir cacık olacağı yoktu. Yüreğimi alevlendirmenin, kalbimi üzmemin gereği yoktu.

Hayallerim kağıttan bir gemi.
Ne rotası var, nede yelkeni !

Yalanım ortaya çıkmasın diye mecbur evden çıkmak zorundaydım, güya günübirlik okul gezilerimiz vardı. Evden çıkıp ellerimi çok sevdiğim mantomun ceplerine soktum. Annem beni panda yavrusuna çevirmişti ama yinede üşüyordum.
İnsanın kalbi üşümesin yeter.

İnsanlar havadan daha soğuk anne, onlardan nasıl korunurum?

Rüzgâr en sakin halini sergiliyordu.
Sokak boştu ve kediler çöpleri karıştırıyordu. Pazar günü olduğu için herkes sıcacık evinde, meşhur pazar kahvaltısı yapmakla meşguldü.

Nereye gideceğimi bilmeden yürüyordum. Kısacası bu yol nereye gider bilmiyorum ama yürüyorum işte.
Bir süre sonra okulun önünde buldum kendimi.
Mavi renge boyanmış apartmanın merdivenlerine oturdum ve popomda hissettiğim soğuklukla yerimden fırladım, derin bir nefes alıp verdikten sonra tekrar oturdum.
"Soğukta oturma !"diyerek bağıran sesle yeniden yerimden fırladım.

"Ne diye bağırıyorsun Kader ?"

"Oturma diye."

"Bak annem gibi davranacaksan uzak dur benden!"

"Öyle bir niyetim yok. Şu kız Gülsüm degil mi?" Şaşkın şaşkın etrafa bakınırken Gülsüm'ü gördüm.
Paniklemiş bir şekilde bir aşağı bir yukarı yürüyor, telefonda konuştuğu kişiye bağırıyordu.

Merdivenlerden inip yola çıkıp seslendim. Beni görünce daha çok panikledi ve telefonu cebine sokup bana doğru koştu. Yanıma gelince nefes nefese kalmıştı. Nefesini düzene sokmaya çalışırken "İyiki geldin, bende sana gelecektim."dedi.

"Merhaba Kader."diyerek telaşla selam verdi.

"Ne oldu, neden bu kadar paniksin ?"

"Fırat'la Bade kaybolmuş."

"Neeh?"

"Nasıl, nerede kaybolmuşlar ?"dedi Kader en az onun kadar panikleyerek.

"Bilmiyorum, sabah erkenden buluşup gitmişler. Burada buluşmak için aradım . Sesi kesik kesik geliyordu, yardım edin bize dedi kapandı telefon daha da ulaşamadım. Okan'la Ulus'u aradım onlar da gelir şimdi."dediğinde gözlerimi devirdim.

"Uğur nerede ?"dedi Kader içerlemiş gibi bir hâli vardı.

"Buradayım."dedi Uğur arkamızdan koşarak gelip ortamıza atladı.
Kader'in kaşlar gevşedi ve gülümsedi.

"Okan gelmese olmuyor mu ya?"

"Fırat en yakın arkadaşı o gelmezse olmaz tabiki ."

"Aynen, hepimiz aramalıyız ."dedi Uğur.

Gıcıktım ben bu piçise!
Yaptıklarını unutmadım ama Kader, otuz iki dış sırıttığı için sesimi çıkartıp laf sokma gereği duymadım.